دو نمونه از كژانديشى درباره آخرت را بيان و نقادى كنيد ؟

مـتـاسـفانه از يك سو , كسانى كوشيده اند كه عالم آخرت را مثل عالم دنيا , معرفى كنند و تا آنجا پيش رفته اند كه پنداشته اند , بهشت آخرت در يك يا چند كره آسمانى و در همين دنياست و روزى , انـسان در اثر پيشرفت علوم و با استفاده از اختراعاتى كه مى كند , به آنجا منتقل خواهد شد و در آنـجـا زنـدگى راحت و آسوده اى خواهدداشت ! و از سوى ديگر , كسانى منكر وجود عينى آخرت شده و بهشت برين را همان ارزشهاى اخلاقى , قلمداد كرده اند كه افراد وارسته و خدمتگزار جامعه بـه آنها دل مى بندند و تفاوت دنيا و آخرت را همان فرق بين سود و ارزش , انگاشته اند !جا دارد كه از دسته اول بپرسيم : اگر بهشت اخروى در كره ديگرى است و نسلهاى آينده به آنجا خواهند رفت , پـس زنـده شدن همه انسانها در روز قيامت و روز جمع كه مورد تاكيد قرآن مى باشد , چه معنى دارد ؟و چگونه پاداش و كيفر همه رفتارهاى گذشتگان در آنجا داده خواهد شد ؟ و نيز جا دارد كه از دسته دوم بپرسيم : اگر بهشت , چيزى جز ارزشهاى اخلاقى نيست , طبعا دوزخ هم چيزى جز ضـد ارزشها نخواهد بود , پس اين همه اصرار قرآن براثبات معاد و زنده شدن انسانها بعد از مرگ , براى چيست ؟و آيا بهتر نبود كه انبياى الهى همين معنى را به صراحت , بيان مى كردند تا آن همه مورد اعتراض و اتهام به جنون و افسانه گويى و مانند آنها واقع نشوند؟! منبع: آموزش عقايد ، آیت الله مصباح يزدى .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه