منظور از واژه «مَنِىّ» در قرآن کریم چیست؟

«مَنِىّ» در اصل از ماده «مَنْى» (بر وزن سعى) به معنى تقدیر و اندازه‌ گیرى است؛ و از آنجا که آب نطفه، اندازه‌ گیرى یک انسان یا حیوان را در بردارد، این واژه به آن اطلاق شده است؛ و مرگ را از این رو «مَنیّه» مى‌ گویند که اجل مقدّر انسان یا حیوان است. اطلاق واژه «تمنى» بر آرزوها به خاطر آن است که انسان آن را در دل تصویر و اندازه‌ گیرى مى‌ کند؛ و چون بسیارى از آرزوها با واقعیّت مطابق نیست؛ واژه «أُمْنِیّة» گاه به معنى دروغ نیز آمده است.(1) پی نوشت: (1). المفردات فی غریب القرآن، راغب اصفهانى حسین بن محمد، تحقیق: صفوان عدنان داود، دارالعلم- الدار الشامیة، دمشق –بیروت، چاپ: اول، 1412 ق، ص 779؛ مجمع البحرین، طریحى فخر الدین، تحقیق: سید احمد حسین، کتابفروشى مرتضوى، تهران، چاپ سوم، 1375 ش، ج 1، ص 339؛ لسان العرب، ابن منظور محمد بن مکرم، دار صادر، بیروت، چاپ سوم، 1414 ق، ج 15، ص 292. منبع: پیام قرآن، مکارم شیرازی، ناصر، انتشارات دارالکتب الاسلامیه، تهران، 1386 هـ ش، چاپ نهم، ج 2، ص 75. .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه