تخمین زمان مطالعه: 1 دقیقه
عزاداري يك امر عرفي است و همانگونه كه انسان در غم از دست دادن نزديكترين عزيزش، عزادار ميشود و حزن و اندوه سراسر وجودش را ميگيرد و چه بسا اشك ميريزد، ناله ميكند، مجلس عزا بپا و شادي و خنده و تفريح و لذت را از خود دور ميكند؛ در رثاي سالار شهيدان هم محزون مي گردد و ...چنانچه در روايات داريم كه شيعيان ما در شادي ما شاد و در حزن ما محزوم ميباشند[1]، در ايام عزاداري امام حسين (ع) كه جان خود و فرزندان و اهل بيتش و همچنين جمعي از ياران با وفايش را در راه حفظ دين و مبارزه با ظلم فدا كرد، نيز بايد اينگونه باشد و با برپايي مجلس عزا به بيان خصوصيات و ويژگي و اهداف آن حضرت پرداخته شود تا جامعه بشري با آن حضرت و اهداف آن بزرگوار آشنا شود.پی نوشت:[1]وسائلالشيعه، ج 14، ص 507، باب 66، باب استحباب البكاء لقتل الحسين- غررالحكم،17، في الشيعه ،ص : 117منبع: پايگاه حوزه .
راسخون
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.