در جلد ۱۲ از کتاب شریف بحارالانوار صفحه ۱۵۱روایتی دیدم به این عبارت که در این امت اعمالی باقیمانده که این اعمال از اعمال قوم لوط بوده است یکی از این اعمال(جویدن سقز) است حال می خواهم بدانم که آیا سقز جویدن مگر علوم تجربی ثابت نکرده که برای دستگاه گوارش منفت دارد پس چرا این عمل در کلام معصوم علیه السلام مکروه نشان داده شده است؟

در پاسخ به چند نکته توجه نمایید : حدیث مورد پرسش چنین است :عَنِ الْأَصْبَغِ قَالَ سَمِعْتُ عَلِیّاً ع یَقُولُ سِتَّةٌ فِی هَذِهِ الْأُمَّةِ مِنْ أَخْلَاقِ قَوْمِ لُوطٍ الْجُلَاهِقُ وَ هُوَ الْبُنْدُقُ وَ الْخَذْفُ وَ مَضْغُ الْعِلْکِ وَ إِرْخَاءُ الْإِزَارِ خُیَلَاءَ وَ حَلُّ الْأَزْرَارِ مِنَ الْقَبَاءِ وَ الْقَمِیصِ 2- ملامت کردن جویدن سقز در این حدیث از نظرغذایی و خاصیت نداشتن نیست بلکه ظاهرا این ملامت به لحاظ منافات داشتن این کار با وقار و سنگینی انسان مومن و سبک و جلف بودن آن است . 3- اثبات مفید بودن سقز از نظر علمی با مکروه بودن آن از نظر شرعی منافاتی ندارد و معنای مکروه بودن مضر بودن و یا مفید نبودن از نظر بهداشتی نیست چون ممکن است با در نظر گرفتن همه جوانب موضوع از نظر ظاهری و باطنی و روحی و معنوی این حکم مقرر شده باشد و این موضوع ابعاد مختلفی داشته باشد که علم و آگاهی ما به آن احاطه ای نداشته باشد . .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه