مردى به علّت اینکه در گذشته علاقه زیادى به بازى با دختران داشته، و به جهت اینکه صاحب فرزندى در زندگى مشترک خود نگردیده، و به خاطر لجبازى در برخى مسائل با دوستانش، تصمیم به تغییر جنسیّت مى گیرد. وى بدون اطّلاع خانواده اش، قریب به شش ماه داروهاى هورمونى زنانه مصرف کرده، و جهت محکم نمودن تصمیم خویش با روانشناسى مشاوره نموده است. ابتدا با طرح مسائلى دروغ در خانواده، از قبیل اینکه به گفته پزشکان «قلب من زنانه است» و مانند آن، قصد آماده سازى زمینه این کار را داشته است، پس از مدّتى با اغفال خانواده اش موفّق مى شود خانمش را طلاق دهد، و در گام بعد براى اوّلین بار لباس زنانه پوشیده، و با آراستن شکل ظاهرى خویش به شکل زنان به منزلشان مى آید، که با عکس العمل تند والدین روبه رو مى شود، ولى نه تنها عقب نشینى نکرده، بلکه تهدید مى نماید که اگر به آرزویش نرسد انتحار خواهد کرد. و بالاخره تغییر جنسیّت داده، و با تغییر نام خود با مردى ازدواج مى کند. حکم این مسأله چیست؟

پاسخ از حضرت آیت اللَّه العظمى مکارم شیرازى (مدّ ظلّه العالى):چنانچه قبلاً هم گفته ایم تغییر جنسیّت دو صورت دارد:گاهى صرفا ظاهرى و صورى است; یعنى اثرى از آلت جنس مخالف نیست، بلکه فقط یک جرّاحى صورى انجام مى گیرد، و چیزى شبیه آلت جنس مخالف ظاهر مى گردد، این کار حرام است، و باید بشدّت از آن پرهیز نمود. و اگر ازدواجى براساس آن صورت گیرد حرام و باطل است و حدّ شرعى دارد.ولى گاه واقعى است، یعنى با جرّاحى کردن، عضو تناسلى مخالف ظاهر مى گردد، این کار ذاتاً جایز است و محذور شرعى ندارد، مخصوصاً در مواردى که آثار جنس مخالف در او باشد; امّا چون این جرّاحى نیاز به لمس و نظر دارد، تنها در موارد ضرورت جایز است.منبع: makarem.ir .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه