مراد از کن فیکون چیست آیا تصور نمودن نشانه جسمیت نمی باشد؟

قرآن کریم در آیات متعددی تعبیر به «کُنْ فَیَکُونُ» ؛ (2:117) دارد. [بقره، 117 - آل عمران، 47 و 59 - انعام، 73 - مریم، 35 - غافر، 18 - یس، 82 - نحل، 40] «کن» اشاره به اراده تکوینی الهی دارد و معنای این آیات این است که هنگامی که خداوند اراده آفرینش موجودی را کرد، آن موجود حتماً ایجاد می شود. اما معنای این آیات این نیست که خداوند هر موجودی را که اراده کرد، آن موجود بلافاصله موجود می شود، بلکه هر موجودی را هرگونه که اراده فرمود، همان گونه آن موجود تحقق می یابد. اگر موجودی را به صورت جسمانی اراده فرمود که به تدریج و در مدت معینی خلق می شود. آن شی ء به این صورت آفریده می شود. مثلاً اراده فرموده که انسان در مدت 9 ماه در رحم مادر تکون یابد و لاجرم چنین می شود و این مستلزم آن نیست که خداوند هم از نوع انسان - جسم - باشد. مثال بارز آن نسبت شما با صورت های خیالی خودتان است. مثلاً شما اراده می کنید که در قوه خیال خود موجودی با بدن ماهی، پاهای فیل، دستانی همانند پرندگان و سر انسان ایجاد کنید. آیا خود شما هم از نوع آن خواهید شد؟ مسلماً چنین نیست. برای آگاهی بیشتر ر.ک: 1- تفسیر نمونه، ج 1، ص 298 - ج 18، ص 480 2- تفسیر المیزان، ج 17، صص 175 - 170 .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه