رعایت شوهر در کلام حضرت زهرا (س) چگونه بیان شده؟

یک روز صبح، امیرمؤمنان (ع) به فاطمه (س) فرمود:- آیا چیزى براى خوردن داریم؟فاطمه (س) گفت: نه. به خدایت که پدرم را به نبوت و تو را به امامت برگزید، سوگند که دو روز است که در این خانه غذایى کافى وجود ندارد، آنچه بود به شما و فرزندانم حسن و حسین داده ام و خود هیچ نخورده ام.- امام (ع) فرمود: فاطمه جان، چرا به من نگفتى تا در پى غذا روم؟فاطمه (س) گفت: یا ابَاالحسین، اِنّى لَاَسْتَحْیى مِنْ اِلهِى اَنْ اُکَلِّفَ نَفْسَکَ مَا لاتَقْدِرُ عَلَیْهِ ؛ «اى ابوالحسن، من از پروردگارم شرم دارم که تو را به چیزى که توان فراهم آوردن آن را ندارى، مکلف و مجبور سازم». کشف الغمه، ج 2، ص 26.(مطلب مربوط دیگر)نقل است که امام على (ع) باغ خود را به 12 هزار درهم فروخت. و همه پول آن را بین فقرا و تهى دستان مدینه تقسیم نمود و دست خالى به منزل برگشت.فاطمه (س) از آن حضرت پرسید: پول فروش باغ را چه کردى؟- همه آن را در راه خدا انفاق کردم.- غذاى امروزمان چه مى شود؟امام (ع) از خانه بیرون رفت، تا غذایى فراهم کند. اما فاطمه (س) از آنچه گفته بود، به سختى دلگیر و ناراحت شد و با خود گفت:- چرا چنین برخوردى کردم و چیزى خواستم: فَاِنّى اَسْتَغْفِرُاللّهَ وَ لا اَعُودُ اَبَداً؛ «از خدا به خاطر این درخواست، آمرزش مى طلبم و دیگر چنین نخواهم کرد». بحارالانوار، ج 41، ص 46. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه