در پاسخ به این پرسش باید گفت : منظور از ثبات روح که در کتاب اسلام ومقتضیات زمان ذکر شده ثبات مطلق که هیچ گونه تغییری درآن نمی باشد،نیست این ثبات مطلق مختص خداوند متعال است.بلکه منظور ثبات نسبی است ؛به این معنی که گرچه نفس وروح انسان در طول زندگی متحول ودگرگون می شود لیکن این تغییر به نحو اشتداد وجودی است یعنی درعین حفظ کمالات پیشین کمالات جدید را می پذیرد.

در پاسخ به این پرسش باید گفت : منظور از ثبات روح که در کتاب اسلام ومقتضیات زمان ذکر شده ثبات مطلق که هیچ گونه تغییری درآن نمی باشد،نیست این ثبات مطلق مختص خداوند متعال است.بلکه منظور ثبات نسبی است ؛به این معنی که گرچه نفس وروح انسان در طول زندگی متحول ودگرگون می شود لیکن این تغییر به نحو اشتداد وجودی است یعنی درعین حفظ کمالات پیشین کمالات جدید را می پذیرد. به تعبیر فلسفی تکامل نفس به نحو «لبس بعداللبس» است نه «لبس بعدالخلع».به بیان دیگر انسان درگذار زندگی دچار تحول می شود ولی این تبدل به ثبات شخصیت او لطمه ای نمیزند .ثبات روح به معنای «من وشخصیت» ثابتی است که درطول زندگی آن را ثابت می یابم وخاطرات گذشته آن را به یاد می آورم. استاد مطهری در باره می گوید:«در عین این که پیکر مادرطول عمرمان چندین بار عوض شده است ،یک حقیقت هست وآن این که ما عوض نشده ایم .«من» یعنی شخصیت خود انسانی ، عوض نشده است.شخصیت همان شخصیت است. این برای این است که در این اندام یک حقیقت ثابت بوده وهست وشخصیت مارا آن حقیقت ثابت تشکیل می دهد.(اسلام ومقتضیات زمان ص208).این نحوه از ثبات منافاتی با تغییر وجلا یافتن نفس به وسلیه اعمال نیک ندار. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه