همجنس گرایی؛ اختلال یا رفتاری طبیعی است ؟

1. خارج کردن همجنس گرایی از لیست اختلالات جنسی هیچ گونه مدرک و دلیل معتبر علمی ندارد و در واقع یک بازی سیاسی بود. محقق پژوهش های مرتبط با همجنس گرایی فردی به نام کینزی است که یک زیست شناس و استاد حشره شناسی دانشگاه است و با بودجه یکی از بنیادهای به ظاهر علمی(بنیاد راکفلر) تحقیقات گسترده و بی سرانجامی را انجام داد و پس از آن علی رغم اشکالات متعدد به خود او و شیوه و نتایج تحقیقاتش، تحت فشار های مالی و سیاسی برخی از سیاستمداران و کمپانی های بزرگ تجارت سکس، این نظر در مجامع علمی قبولانده شد و حتی در انجمن روانپزشکی آمریکا در سال 1973 علی رغم میل باطنی روانشناسان برجسته دنیا، توسط رأی گیری (نه یک متد علمی معتبر) این بیماری از لیست اختلالات جنسی خارج گردید (در حالی که 42 درصد از روانشناسان بزرگ دنیا به شدت با این کار مخالف بودند). حالا از شما سؤال می کنم آیا اگر تعدادی از متخصصین رأی به طبیعی بودن همجنس گرایی بدهند، این عمل طبیعی می شود و دیگر اختلال نیست و عوارضی نخواهد داشت؟ 2. ملاک شما برای صحیح یا ناصحیح بوددن یک رفتار چیست؟ آیا ملاک شما انجمن روانپزشکان آمریکا است؟! اگر در روزهای آینده این انجمن محترم اعلام کند که زنای با محارم انحراف و اختلال نیست، شما هم می پذیرید؟! بعید است که شما چنین نظری داشته باشید، حتماً شما هم مانند دیگر انسان های عاقل، برای رفتارهای خود دلیل عقلی و شرعی را در نظر می گیرید. 3. نوشته اید «حالا اینکه فردی از دینی پیروی میکنه که این پدیده رو ممنوع می دونه یک بحث شخصیه»؛ در این مورد باید گفت که همه ادیان الهی (با حدود شش میلیارد پیروان خود) همجنس بازی (رابطه جنسی دو مرد با هم یا رابطه جنسی دو زن با هم) را گناه می دانند و نهی کرده اند. به نظر می رسد که شما دچار اشتباه در بیان شده اید و احتمالاً می خواستید بنویسید «حالا اینکه فردی در یک گوشه دنیا این پدیده رو صحیح می دونه یک بحث شخصیه». 4. از سوی دیگر طبق نظر متخصصین، همجنس گرایی علاوه بر آثار روحی و جسمی منفی ای که برای فرد و جامعه دارد، روند سرایت بیماری هایی نظیر تبخال مقعد، هپاتیت B، انگل، تومور روده و ایدز را تا حد بسیار زیادی افزایش می دهد. در تحقیقی که بر روی طول عمر مردان همجنس باز در دهه 90 در کانادا انجام شد پژوهشگران به این نتیجه دست یافتند که مردان همجنس باز در حدود 12 سال کمتر از همنوعان غیر همجنس باز خود عمر می کنند. 5. فرد همجنس گرا، تا زمانی که رفتارهای جنسی انحرافی یعنی لواط یا مساحقه را انجام ندهد، از نگاه دین مرتکب هیچ گناهی نشده است، و معمولاً دین داران نیز افراد همجنس گرا را گناه کار و بد ندانسته و از خود طرد نمی کنند، بلکه این همجنس بازان (مردان یا زنانی که عمل لواط یا مساحقه را انجام می دهند) هستند که مرتکب گناه شده و از نگاه مردم منفور و مطرود هستند. *** در نهایت باید گفت که همجنس گرایی یک اختلال روانی درمان پذیر است، اگرچه روند درمان آن دشوار می باشد ولی فردی که به این بیماری مبتلا است، باید همانند تمام انسانهای شریف و محترم که به دیگر بیماری ها گرفتار می شوند، بدون خجالت و احساس حقارت به درمان خود بپردازد. موفق باشید؛ باز هم با ما مکاتبه کنید. نویسنده : جواد ترکاشوند .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه