برخی می گویند جهان از تعدادی ذرات بنیادی تشکیل شده است. برحسب حساب احتمالات این ذرات می توانند میلیاردها میلیارد بار به صورت های مختلف با هم ترکیب شده و از بین رفته باشند تا به صورت تصادفی نوبت به صورت کنونی رسیده که دارای شرایط پایداری بوده و به همین دلیل جهان به این صورت باقی مانده است.

ترکیبات ناپایدار ذرات بنیادی جهان آن گونه که در پرسش فوق تصویر شده هیچ بنیاد علمی نداشته و کوچک ترین قرینه و شاهدی بر تحقق آن وجود ندارد. مدعای فوق به حساب احتمالات هم ربطی ندارد. به عبارت دیگر حساب احتمالات هیچ ادعایی درباره اینکه آیا این جهان اولین یا چندمین جهان پدید آمده است و یا اینکه از پس این جهان جهان های دیگری خواهند آمد یا نه ندارد. آنچه حساب احتمالات در این زمینه مورد بررسی قرار می دهد این است که میزان احتمال پیدایش تصادفی این جهان چه قدر ناچیز و غیرقابل تصور است. از همین رو برخی از دانشمندان بر اساس حساب احتمالات ظهور نظم از بی نظمی را بسیار نامحتمل شمرده اند. برای مثال دیوید اُسلتون ریاضی دان آمریکائی با استفاده از حساب احتمالات نشان داده است برای آنکه دو سطر از یک نمایش شکسپیر نوشته شود باید 15-10 ضربه روی یک ماشین تایپ پنجاه حرفی زده شود[ David Osselton, “Making a Mokey of Shakespeare”, New Scientist (Nov, 1, 1984), 104, , P. 39j.]. همچنین هویل اختر فیزیکدان انگلیسی محاسبه کرده است که احتمال اینکه هزار آنزیم متفاوت در طی چندین بیلیون سال عمر زمین به نحوی درست گرد هم آیند که یک سلول زنده تشکیل شود یک در ده به قوه چهل هزار است[ M. Talbot, Beyond the Quantum (New York: Macmillan, 1986), P. 195.]. این تعابیر به معنای آن نیست که چنین اتفاقی افتاده یا اگر این مقدار تکرار صورت پذیرد جهان به شکل حاضر صورت خواهد بست. بلکه مفاد این سخنان این است که آن قدر پدیدآیی تصادفی پدیده های جهان ضعیف و نامحتمل است که هرگز نمی توان آن را به حساب آورد. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه