تخمین زمان مطالعه: 1 دقیقه
از ابن عباس آورده اند که :وقتى خداى عز و جل نوح را به پیمبرى فرستاد چهار صد و هشتاد ساله بود و یکصد و بیست سال دعوت کرد و ششصد ساله بود که به کشتى نشست و پس از آن سیصد و پنجاه سال بزیست. در تاریخنامه طبری آمده است : «نوح را فزون از هزار سال زندگانى بود، و چون پنجاه سال از عمرش بگذشت، خداى عزّ و جلّ وى را پیغمبرى داد، و او نهصد و پنجاه سال خلق را به خداى عزّ و جلّ همى خواند. کس بدو نگروید مگر اندکى. و آن روز که از آسمان طوفان آمد و با مؤمنان و گرویدگان به کشتى اندر نشست، با همه تن هشتاد کس بودند. و نوح را پیغمبرى بر همه اهل زمین بود از مشرق تا به مغرب. و نوح را از آسمان صحف نیامد و لیکن او خلق را بدان صحف خواند که برآمدم و شیث علیهما السّلام فرود آمده بود. و بر این نهصد و پنجاه سال اندر سه قرن جهان بگشت و هیچکس بدو نگروید». برای اطلاع مراجعه کنید: 1. تاریخ نامه طبری، بلعمی ، ج1، ص 94. 2. تاریخ گزیده، مستوفی،ص24 .
پرسمان دانشگاهیان
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.