سلام امامان معصوم علیهم السلام طبق روایت از جابر بن عبدالله انصاری در زمان پیامبر معلوم بوده انداما من در ذهنم سوالی است که امامان از قبل مشخص شده بودند و ولایت داشته اند در حالی که لیاقتی از انان صادر نشده بوده و اگر میخواستند که گناه کنند یا کسی گناه میکرده انان عین گناه را می دیدند و این خود بسیار بازدارنده است از انجام گناهپس امامان را به طور انتصابی امام بوده اند .پس من هم نیز دلم میخواهد مانند انان باشم تا به بهشت روم و بهترین خلق خدا باشماین برای من ناعادلانه نیست؟ در حالی که یکی از اصول مسلمانان عدل خداوند است!مثال دیگر هم حضرت عیسی مسیح علیه السلام است)انان میتوانستند عین گناه را ببینند و این خود بسیار بازدارنده است.)

در مورد علم خداوند به امامان، به اینگونه بوده است که خداوند می دانسته است که آنها با اختیار و تلاش و تهذیب و ... به چه مقامی می رسند. یعنی: الف. برای علو مرتبه انسان ها فقط بیگناهی کافی نیست، سلوک سخت همراه با امتحانهای بسیار سخت هم هست. کسی که این مراحل را طی کند به مقام امامت نایل می شود. و ایمه ع چنین کردند.به طور کلی بلاء و مصیبت و رنج به سه بخش تقسیم می شود:۱. بلاء و مصیبت به هدف آزمایش و امتحان: برخی از بلاها و مصیبت ها برای آزمون انسان است تا صبر و استقامت و شکیبایی او به منصه ظهور گذاشته شود.خداوند در قرآن کریم می فرماید: «ما کانَ اللّهُ لِیَذَرَ الْمُوءْمِنِینَ عَلى ما أَنْتُمْ عَلَیْهِ حَتّى یَمِیزَ الْخَبِیثَ مِنَ الطَّیِّبِ»؛ «خدا بر آن نیست که شما مؤمنان را بدین حال که اکنون دارید رها کند (بلکه می آزماید) تا ناپاک را از پاک جدا سازد». (آل عمران، آیه ۱۷۹).۲. بلاها و مصیبت هایی که به عنوان کفاره گناه مؤمن، موجب ریزش گناهان اوست و خداوند در قرآن می فرماید: «فأخذناهم بذنوبهم» آنها را به خاطر گناهانشان دچار سختی و بلا نمودیم.۳. بلاها و مصیبت هایی که برای ترفیع درجه و ارتقاء کمالات انسانی است، مانند بلاها و مصیبت هایی که به انبیاء و اولیاء عظیم الشأن وارد می شد.امام علی(ع) می فرمایند: «ان البلاء للظالم ادب و للمؤمن امتحان و للانبیاء درجه» بلا برای ستمگر تأدیب است و برای مؤمن امتحان و برای پیامبر، مقام و درجه است.(ترجمه میزان الحکمه، ج ۲، ص ۵۸۳، محمد محدی ری شهری، انتشارات دارالحدیث، قم). بنابراین چنین نیست که هر کس مبتلی به مصیبت و بلائی باشد به خاطر گناهان او بوده است بلکه ممکن است علل دیگری داشته باشد.نکته شایان ذکر این است که: برای آگاهی از دیدگاه دین اسلام پیرامون موضوعی، باید تمام متون و نصوص دینی پیرامون آن موضوع را با هم ملاحظه کرد ونتیجه قطعی را پس از ارزیابی کلی، بیان نمود.در مورد این روایتی که از پیامبر اسلام(ص) بیان شد که البته صحیح آن چنین است: «هیچ بیماری یا دردی نیست که به مؤمن برسد، مگر این که کفاره گناه او باشد»(ترجمه میزان الحکمه، ج ۱۱، ص ۵۲۰۹، محمدی ری شهری، انتشارات دارالحدیث قم).باید گفت: این روایت را با روایات دیگری که در این زمینه رسیده و به آن اشاره شد مورد ملاحظه قرار داد. و به اصطلاح مقتضای جمع بین ادله حکم می کند که بلاها را باید به سه بخش تقسیم نمود. در روایت فوق از پیامبر(ص) به یک بخش از آن اشاره شده و در روایات دیگر به سایر اقسام آن نیز پرداخته شده است.مطلب دیگر اینکه ممکن است سه تقسیم فوق از بلا و مصیبت با یکدیگر تداخل داشته باشد. آنچه مهم است واکنش انسان در برابر سختی هاست و اینکه انسان چگونه با این مشکلات و سختی ها برخورد کند و از آزمایش های الهی سرافراز بیرون آید یا نه.ب. امامان ع به همین دلایل بهترین تصمیم ممکن را می گرفتند. به دلیل همین آزمون ها و دانش لدنی خویش به مرتبه ای رسیده اند که حقیقت بر آنها متجلی شده است. ارزش آن در طوفان حوادث آزمون ها مشخص می شود.به نظر شما جراحی خوب و موفقیت آمیز بهترین جراح چه ارزشی دارد؟ پس چون او بهترین است پس هنری نکرده است؟ج . اتفاقاً اکنون پس از گذشت قرنها بهتر می توان تصمیمات ایشان را داوری کرد. یکی از دلایل شکوفایی تفکر شیعی برای دنیای معاصر نیز همین تصمیمات خاص و خردمندانه است.د. امامان ع فرشته نیستند و مانند ما انسان هستند. منتها انسانهایی که خواسته اند سراغ گناه و ظلم و جهل و بلاهت نروند.با این موانع برای ایشان هم مانند ما بوده است. مگر پسر نوح و یا جعفر کذاب پیامبر زاده و یا امام زاده و تحت تربیت آنان نبوده اند؟ همه ما، حتی پیامبران و امامان برای رشد و قرب به خداوند و رسیدن به مراتب بالای خوب بودن باید تلاش کنیم و در مسیر سیر و سلوک گام بر داریم. و اتفاقاً کار آنها بسیار سخت تر است، چون مسؤولیت سنگینی هم بر دوش دارند.آنچه بر امام علی ع و امام حسین ع و ... آمد را شما حتی قطره ای از آن را تحمل نمی توانید بکنید.ه. برای رسیدن به مقام دیدن واقعیت برزخی گناه، باید در سلوک عارفانه تلاش کرد، چنانکه بسیاری از عارفان بزرگ ما چنین کرده اند و مراقب دست و زبان و دل خویش بوده اند. چرا شما نتوانید با چنین سلوکی به این مقامات برسید؟ .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه