لطفا این حدیث را شرح دهید. امام سجاد (علیه السّلام) فرمودند: اِنَّ القَبرَ رَوضَةٌ مِن رِیاضِ الجَنَّةِ اَو حُفرَةٌ مِن حُفَرِ النّیرانِ؛ قبر، باغی از بوستانهای بهشت است، یا حفره و گودالی از گودالهای جهنم. (1)

شرح حدیث:دوران عمر هر کس به پایان می رسد. مرگ، پایان دفتر زندگی در این دنیاست، ولی «حیات برزخی» و مرحله ی رستاخیز و حساب و کتابِ قیامت و دادرسی آن روز و بهشت و جهنّم در پیش است. آخرت، نتیجه ی عملهای دنیوی ماست. بهشت، تجسّم صالحاتی است که بندگان انجام می دهند. دوزخ هم پیامد گناهان و ظلمها و عصیانهایی است که در دنیا دارند. وضعیت خوب و بد انسان پس از مرگ، از همان قبر آغاز می شود و سؤال نکیر و منکر در شب اول قبر، از اعتقادات ماست، فشار قبر نیز که اثر برخی از صفات زشت است، به همان مرحله مربوط می شود. امام صادق علیه السّلام فرموده است:وقتی مؤمنی به خاک سپرده می شود، نماز در سمت راست و زکات در طرف چپ او قرار می گیرد. کارهای نیک، سایه بر او می افکند و صبر در کناری می ایستد و چون آن دو فرشته مأمور الهی برای سؤال و جواب، سراغ میّت می آیند، صبر به نماز و زکات می گوید: هوای این دوستان را داشته باشید، اگر نتوانستید به او کمک کنید، من هستم... » (2) این بیان تمثیلی، نشان می دهد چگونه اعمال انسان در قبر مجسم می شوند و به او کمک می کنند و از سختیهای آن عالم نجاتش می دهند. بدیها و گناهان هم به وسیله ی عذاب او تبدیل می شوند. این است معنای این که قبر هر کس، یا باغی باصفا و پرنعمت از بوستانهای بهشتی است، یا گودالی پر از آتش از حفره های جهنم است. پس عمل دنیوی ما، در وضع اخروی ما اثر دارد؛ غافل نباشیم. پی نوشت: 1. بحارالانوار، ج6، ص 2142. میزان الحکمه، حدیث 16268 به نقل از کافی. منبع: حکمت های سجادی (ترجمه و توضیح چهل حدیث از امام سجاد علیه السّلام)، جواد محدثی، انتشارات آستان قدس رضوی، چاپ اول (1390) .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه