آيا پيامبران و امامان قبل از تولد برگزيده شده اند؟

انبياء و امامان قبل از تولد براي مقام و منصب نبوت و امامت انتخاب شده اند. اين ادعا را دلائل بسيار زيادي اثبات مي کند که ما بخشي از آن ها را اين جا نقل مي کنيم. 1. حضرت علي ع در نهج البلاغه مي فرمايد: «خداوند پيامبران را در برترين جايگاه (صلب پدران) به وديعت گذارد و آنها را در بهترين مکان مستقر ساخت و از صلب کريمانه پدران به رحم پاک مادران منتقل نمود. هر زمان يکي از آنان بدرود حيات گفت ديگري براي پيشبرد دين خدا به پا خواست. تا اين که اين منصب بزرگ به محمد ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ منتهي شد. و خداوند نهاد اصلي وي را از بهترين معادن استخراج کرد، و نهال وجود او را در اصلي ترين و عزيزترين سرزمين ها بنشاند و شاخه هستي او را از همان درختي که پيامبران را از آن آفريده به وجود آورد، از همان شجره اي که امينان درگاه خود را از آن برگزيد». 2. يکي از شرائط کلي امامت، عبارت است از: پاک زادي، امام که به عنوان جانشين پيامبر ص رهبري جامعه اسلامي را بر عهده مي گيرد يکي از شرائط لازم و ضروري آن طهارت خانوادگي و پاک زداي است. خدا کسي را که براي منصب امامت يا نبوت بر مي گزيند در محيط ويژه اي قرار مي دهد. يعني پدر، مادر و نياکان او، همه انسان هاي پاک و پاک طينت بوده اند. در اين باره خواجه نصير الدين طوسي مي فرمايد: «واجب است که نبي و پيامبر، معصوم باشد. سپس برخي از شرائط پيامبري و امامت را بر مي شمارد تا مي رسد به اين که: نبي و امام بايد از هر چيزي که موجب تنفر و رويگرداني مردم از او مي شود مبرّا باشد». مثلاً پيغمبر بايد از جهت پدران چنان نباشد که مردم، وي را سبک شمارند. و از جهت مادران بايد داراي مادري پارسا باشد و درشت خوي نباشد و از عادات پست مانند غذا خوردن در راه و امثال آن مبرّا باشد. اين که پيامبر بايد از جهت پدر و مادر پاک باشد نشان گر اين است که خداوند قبل از تولد، پيامبر و نبي را انتخاب کرده و به فرموده امام علي ـ عليه السلام ـ او را در «صلب» و «رحم » ويژه اي پرورش مي دهد. و اين که خواجه و علماي علم کلام، شرط کرده اند که امام و نبي، بايد عادات پستي همچون (غذا خوردن در حين راه رفتن) را نداشته باشند مي توان عقلا نتيجه گرفت: امام و پيامبر بايد قبل از تولد انتخاب شده باشد. يعني مي توان گفت به طريق اولي بايد امام و نبي قبل از تولد انتخاب شوند به خاطر اين که خداوند او را در دامان پدر و مادر و نياکان صالحي قرار بدهد تا اين که: الف) از جهت اعتبار پدر و مادر و نياکان، هيچ مشکلي براي مقبوليت نداشت باشد. بلکه نياکان او هم مايه فخر او باشند. و هم اعتبار و پاک بودن آن ها عاملي باشد براي پيش برد اهداف الهي امام و نبي. ب) به لحاظ مسائل ژنتيکي و وراثت نيز بايد اين چنين باشد که پيامبر و نبي قبل از تولد انتخاب شده باشند. يعني خداوند امام و نبي را در سلسله اي قرار دهد که آن چه از آن ها به امام و نبي به ارث مي رسد، صفاي متعالي و ستوده باشد. 3. خواجه طوس مي فرمايد: «و معجزاته عليه السلام قبل النبوه تفيد الارحاص؛ (ارهاص) آماده کردن اذهان مثلا عجائبي که پيش از بعثت پيغمبران ظاهر شود تا مردم از مشاهده آن ها آماده شنيدن دعوت شوند». ارهاص، نه تنها قبل بعثت که قبل از تولد انبياء نيز رخ مي داده است. خواجه نصير الدين طوسي به «قصه حضرت مريم س استناد مي کند که در قرآن کريم نيز آمده است. کلما دخل زکريا المحراب وجد عندها رزقا قال يا مريم اني لک هذا قالت هو من عند الله ان الله يرزق من يشاء بغير حساب». هر زمان که زکريا وارد محراب او (حضرت مريم س ) مي شد غذاي مخصوص در آن جا مي ديده از او پرسيد: اين را از کجا آورده اي؟! گفت: «اين از ناحيه خدا است. خداوند هر کسي را بخواهد بي حساب روزي مي دهد» اين حوادث قبل از تولد حضرت عيسي صريحا دلالت مي کند که حضرت عيسي ع قبل از تولد برگزيده بوده است. 4. حديث ديگر: دوازده امام را با نام هايشان معرفي مي کند: فردي يهودي به نام (نعثل) نزد پيامبر ص آمد و سئوالي از او پرسيد، و سرانجام مسلمان شد. يکي از مسايل او درباره تعداد و نام جانشينان پيامبر ص بود که پيامبر پاسخ دادند: تعداد جانشينان من دوازده نفرند و آن ها را به نام به شرح زير معرفي کرد: 1ـ علي بن ابي طالب 2ـ حسن بن علي 3ـ حسين بن علي 4ـ علي بن الحسين 5ـ محمد بن علي 6 ـ جعفر بن محمد 7ـ موسي بن جعفر 8 ـ علي بن موسي 9ـ محمد بن علي 10 ـ علي بن محمد؛ 11 ـ حسن بن علي؛ 12 ـ مهدي فرزند امام يازدهم ـ عليهم السلام ـ . 5. امام جعفر صادق مي فرمايد: وحي کرد خداوند بر محمد ص اي محمد من تو را خلق کردم و حال آن که هيچ چيزي وجود نداشت و در تو از روح خودم دميدم تا بزرگوار شوي واجب کردم که همه خلق از تو اطاعت کنند. پس هر کس از تو اطاعت کند از من اطاعت کرده است و هر کس از تو سرپيچي کند از من سرپيچي کرده است. در اين مورد که انبياء و امامان آيا قبل از تولد انتخاب شده اند يا خير، دليل بسيار وجود دارد. کتاب اثبات الهداه شيخ حر عاملي در اين باره بخصوص درباره امامت ائمه معصومين حديث بسيار نقل کرده است حدود سيصد صفحه فقط حديث درباره ولايت ائمه معصومين مي آورد که بيش تر آن ها دلالت بر اين دارند که امام معصوم قبل از تولد انتخاب شده است. شاهد و دليل پاياني بر اين مدعي: حوادث خارق العاده اي که درهنگام تولد انبياء و امامان رخ داده است نيز دليل بر اين است که آن امام با نبي قبل از تولد برگزيده بوده است. 2. دلائل عقلي و فلسفي انبياء و امامان نه تنها قبل از تولد که قبل از خلقت اين عالم مادي که ما در آن زندگي مي کنيم، انتخاب شده اند. به اقتضاي قاعده «الواحد» خلقت عالم داراي مراتب است. يعني اول خداوند متعال «صادر اول را خلق کرد سپس او موجودات بعد از خود را به اذن و قدرت خداوند به وجود آورد تا سلسله وجود رسيد به اين (عالم ماده). سئوال، «صادر اول» چيست؟ تعبير فلسفي آن عبارت است از «صادر اول، عقل اول،و... و تعبير ديني آن عبارت است از «حقيقت احمديه» در حديث است که پيامبر ص فرمود. (اول ما خلق الله نور نبيّک يا جابر.) يعني اولين موجودي که خداوند خلق کرد، نور و حقيقت محمد مصطفي ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ است در حديث ديگر است که پيامبر ص فرمود: کنت نبيّا و آدم بين الماء و الطين. پيامبر مي فرمايد: من به نبوت برگزيده بودم درحالي که حضرت آدم هنوز خلق نشده بود. نه تنها رسول اکرم ص که همه ائمه به خاطر شرافت وجودي که بر عالم هستي دارند قبل از موجودات ديگر خلق شده اند. آنها مجراي فيض الهي هستند امام صادق مي فرمايد: نحن صنايع الله و الناس بعد صنايع لنا. ما مخلوق خداييم و موجودات ديگر را ما با قدرت و اذن خدا به وجود آورديم. انبياء و امامان، حقيقت وجودشان متعلق به عوالم ديگر است که از اين عالم مادي ما که پائين ترين درجه وجود است بسيار بزرگ تر و کامل تر است. سخن در اين باره به خصوص در کتب عرفاني بسيار است. اين جور معارف را بايد از استاد فرا گرفت و الّا موجب گمراهي مي شود. بحسن خلق و وفا کس، بيار ما نرسد ترا در اين سخن، انکار کار ما نرسد هزار نقد ببازار کائنات، آرند يکي سبکّه، صاحب عيار ما نرسد هزار نقش بر آمد ز کلک صنع و يکي بدل پذيري نقش نگار ما نرسد. .

مرجع:

ایجاد شده در 1400/10/19

لینک کوتاه