اگر در قیامت همه چیز مشهود انسان و خداست چه نیازی به گواهان متعدد است؟ شاهد بودن انبیا و ائمه(ع) به چه معناست؟ آیا مثل ملائکه موکل تمام اعمال ما را می بینند؟

1ـ گواهان آخرت برای اثبات جرم نیستند؛ بلکه رخدادهای آخرت نمود امور دنیا هستند.اگر در دنیا اعضاء را ابزار گناه قرار دهیم، در آخرت به نحو تکوینی نشان خواهند داد که از آن سوء استفاده شده؛ آنگاه همین نعمتها دشمن صاحب خود خواهند شد.پس شها ت اعضاء خودش عذاب است. انبیاء و ائمه و ملائک نیز در دنیا می بینند و این حقیقت در آخرت ظاهر خواهد گشت. مکان و زمان نیز مشاهده می کنند. پس باطن این مکان و زمان در آخرت، به صورت جایگاه عذاب جلوه خواهد کرد؛ چرا که باطن گناه خودِ عذاب است و مکان و زمان آن جایگاه عذاب.پس شهادت در آخرت تکوینی و از سنخ عذاب است نه برای اثبات جرم.2ـ اگر انسان بداند که فرد یا افرادی در همه کارهای زندگی به اعمال او نظارت دارند، بیشتر مراقبت میکند تا در اعمالش گرفتار فریب شیطان نشود.خدای متعال در قرآن کریم با توجه دادن انسان به اینکه هر عملی که میکند مورد مشاهده خدای متعال و فرشتگان و اولیاء الهی و زمین و اعضای بدن انسان واقع میشود، او را بیش از پیش به مراقبت از اعمالش ترغیب میکند، و راه او را برای تربیت خویش هموار تر و مقابله با شیطان را آسانتر میکند.البته باید توجه داشته باشیم که شهادت دادن شاهدان در قیامت، امری تکوینی است، یعنی عمل گناه یا ثواب یکی از آثاری که به دنبال دارد این است که شواهدی که شاهد آن عمل بوده اند شهادت میدهند به این که فلان عمل توسط این شخص انجام شده است. این شهادت دادن را می توان با ایستادن ما در برابر آینه مقایسه کرد که وقتی ما در برابر آینه می ایستیم این خاصیت تکوینی در آینه وجود دارد که تصویر ما را در خود نشان می دهد، به همین شکل همه اشیاء عالم و نیز همه شاهدان اعمال تکوینا این خصوصیت را دارا هستند که در قیامت همه آنچه در برابرشان انجام شده است را نمایش می دهند و به انجام آن عمل شهادت می دهند. در حقیقت شهادت دادن شاهدان به صدور اعمال، از شئون تجسم یافتن عمل است که در آخرت بروز میکند.3ـ اما در مورد شاهد بودن انبیاء و اولیاء بر اعمال مردم باید گفت: بنابر آیات و روایاتی مانند آیه شریفه: قل اعملوا فسیری الله عملکم و رسوله و المومنون (105 توبه) تمام اعمال انسانها همان گونه که به رویت خدای متعال می رسد، به رویت و مشاهده اولیاء خدا می رسد. بنابر روایت شریفی که در اصول کافی روایت شده است مراد از المومنون در این آیه ائمه اهل بیت علیهم السلام هستند. مشاهده ی این بزرگواران نیز در حقیقت چیزی جز مشاهده خدا نیست. چون نبی و امام ، عین الله ناظره می باشند. انسان کامل ، مظهر تامّ اسماء الهی است. لذا او از آن حیث می بیند که مظهر اسم النّاظر و البصیر است. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه