چرا ازدواج محارم با یکدیگر حرام است؟

به یقین خداوند حکیم مصالحی برای این کار در نظر داشته است. دلیل این حکم، آیه 23 سوره نساء است. در این آیه خداوند می‌فرماید: «مادران، دختران، خواهران، عمه‏‌ها، خاله‌‏ها، دختران برادران، دختران خواهران، زنانى که شما را شیر داده‌‏اند، خواهران شیری و مادران زنانتان بر شما حرام شده‏اند. و دختران زنانتان که در کنار شما هستند، هر گاه با آن زنان هم‌بستر شده‌‏اید بر شما حرام شده‌‏اند. ولى اگر هم‌بستر نشده‌‏اید، گناهى مرتکب نشده‌‏اید. و نیز همسران پسرانتان که از صلب شمایند (نه پسرخوانده‏ها). و جمع کردن میان دو خواهر مگر آنچه گذشته است. خداوند آمرزنده و مهربان است».[1]بر اساس این آیه خداوند بر مردان، ازدواج با مادر، خواهر، عمه، خاله، دختر خواهر، دختر برادر و... را حرام نموده است. هر چند حکمت اصلى این حکم براى ما روشن نیست، ولى مفسران در ذیل این آیه شریف به برخى حکمت‌‌هاى آن اشاره کرده‌‌اند، مانند:1. همه انسان‌ها به طور طبیعى از ازدواج با محارم تنفر دارند؛ به همین دلیل همه اقوام و ملل (جز افراد کمى) ازدواج با محارم را ممنوع مى‌دانند.2. در میان محارم معمولاً جاذبه و کشش جنسى وجود ندارد؛ زیرا محارم اغلب با هم بزرگ مى‌شوند و براى یکدیگر فرد عادى و معمولى هستند، در حالى‌که یکى از شرایط استحکام پیوند زناشویى، جاذبه جنسى است؛ بنابراین، اگر ازدواج در میان محارم صورت گیرد ناپایدار و سست خواهد بود.3. ازدواج با غیر محارم، عامل گسترش ارتباط اجتماعی است. به عبارت دیگر، روابط اجتماعی با ازدواج برون خانوادگی تقویت شده و انسان‌‌ها در محدوده چهاردیواری خانه‌های خود باقی نخواهند ماند.[2] .

اسلام کوئست

مرجع:

ایجاد شده در 1400/12/23

لینک کوتاه