تخمین زمان مطالعه: 1 دقیقه
از سه راه ثابت مى شود: اوّل آن که انسان یقین پیدا کند، ولى گمان حتّى گمان قوى کافى نیست، بنابراین، غذا خوردن در بعضى از اماکن عمومى که گاه انسان گمان قوى به نجس بودن وسایل یا ... آنها دارد جایز است، مگر آن که یقین به نجاست پیدا کند. دوم آن که «ذوالید» یعنى کسى که چیزى در اختیار اوست (مانند صاحب خانه و فروشنده و خدمتکار) خبر دهد که آن چیز نجس است. سوم، دو نفر عادل و یا حتّى یک نفر گواهى دهد. منبع: احکام غرب نشینان، مطابق با فتاوای آیت الله العظمی مکارم شیرازی (دام ظله)، تهیه و تنظیم: محمدصادق مطهری فرد، انتشارات نسل جوان، 1395. .
راسخون
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.