وقتی که امامان (ع) در زندگی روزانه اش تقیه پیشه کرده اند، چگونه ما می توانیم به ایمان و عملشان مطمئن شویم ؟

اولاً این گونه نیست که ائمه علیهم السلام در تمام زندگی روزانه شان تقیه می نمودند و این روشن است که تقیه در موارد خاص است ،یعنی ائمه علیهم السلام اصول و کلیات معارف اعتقادی و دینی را که هیچ قابل تسامح و تقیه نیست برای یاران خاص خود بلکه بطور گسترده بیان فرمودند و در غیر این موارد تقیه می نمودند.  ثانیاً: اکثر روایاتی که بطور تقیه ای از ائمه صادر شدند شواهد و قرائنی در آنها وجود دارد که دلالت بر صدور تقیه ای آن می کند و این مطلب برای کسیکه در فن حدیث خبره باشد، پوشیده نیست. ثالثاً: همیشه ائمه علیهم السلام دارای یاران خاصی (و لو اندک) بوده اند که به ایشان موارد تقیه از غیر آن را، تعلیم می نمودند. بهترین دلیل بر مدعای ما این است که تقیه برای حفظ دین است و ائمه (ع) می فرمودند: "ان التقیة دینی و دین آبائی [1] " تقیه دین من و دین پدران من است. پس نمی شود که تقیه کل دین را از بین ببرد.   .

پایگاه اطلاع رسانی حوزه

مرجع:

ایجاد شده در 1401/04/17

لینک کوتاه