تخمین زمان مطالعه: 1 دقیقه
امامان در همه جا تقیه نمی کردند. در موردی که فتوای حاکم زمان و فقیهان رسمی و مورد تأییدِ حکومت، بر خلاف نظر ائمه بود، در این مورد برای دفع ضرر و خطر از شیعیان، متوسل به تقیه شده و موافق مفتی زمان حکم کرده اند و در مواردی که اصلًا این ملاک نبود، تقیه نمی کردند و بنابراین، تقیه در موارد مخصوص، مایه سلب اعتماد به طور کلی نمی شود، حتی در مواردی که تقیه می کردند لحن گفتگو به گونه ای بود که آگاهان از اصحاب ائمه می دانستند که این پاسخ به عنوان تقیهصادر شده است. کسانی که با روایات امامان معصوم آشنا هستد، احادیثی را که از روی تقیه وارد شده، می شناسند و قرائن در خود حدیث بر تقیه بودن گواهی می دهد.
.
پایگاه اطلاع رسانی حوزه
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.