تخمین زمان مطالعه: 1 دقیقه
قرآن می فرماید: در دین اکراه و اجباری نیست. دین امری قلبی می باشد و حوزه امور قلبی خارج از حکومت زور و اکراه و اجبار است یعنی نمی توان با اجبار پذیرشی را به قلب وارد کرد و قلب را وادار به پذیرش کرد نمی توان با زور زشتی را زیبا و ناحقی را حق جلوه داد فرامین دینی هم دو دسته هستند دسته ای از امور قلبی هستند مانند نماز و روزه که هرگز نمی توان به اجبار کسی را با آنان وادار کرد و ماهیتاً قابل تحمیل نیستند مثلاً اگر کسی را به زور وادار به نماز کنیم کافی است که نیت نکند و آن نماز قهراً باطل است. ولی دسته ای از احکام مانند حجاب چه راضی باشد و چه نباشد را می توان تحمیل کرد. و هویتاً قابل تحمیل است اگر چه از نظر اعتقادی و اخلاقی تحمیل مطلوب نیست. اجبار کردن تا آنجایی که به حوزه شخصی منتهی می شود یک مسئله است و آنجائیکه با حقوق اجتماعی و فردی دیگران معارض می شود امری دیگر است و باید بین این دو مرحله تفکیک قائل شد. .
پایگاه اطلاع رسانی حوزه
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.