مقصود از واژه «خُلُق» در آیه 4 سوره قلم چیست؟

خداوند در آیه 4 سوره قلم می فرماید: «وَ اِنَّکَ لَعَلى خُلُق عَظیمُ»؛ «و تو اخلاق عظیم و برجسته اى دارى». «خُلُقْ» (بر وزن افق) مفرد است، و با خلق (بر وزن قفل) یک معنى دارد، و به طورى که از مفردات راغب استفاده مى شود با خَلْقْ (بر وزن حَلْق) ریشه مشترک دارد منتها «خَلْق» به صفات ظاهرى گفته مى شود، و «خُلْق» و «خُلُق» به صفات درونى. بعضى از ارباب لغت «خُلْق» و «خُلُق» را به معنى دین و طبیعت و سجیّه تفسیر کرده اند و آن را صورت باطنى انسان مى دانند.(1) پی نوشت: (1). لسان العرب، ابن منظور، محمد بن مکرم، دار صادر، بیروت، 1414 ق، چاپ سوم، ج ‏10، ص 85، ماده: خلق. منبع: اخلاق در قرآن‏، مکارم شیرازى، ناصر، تهیه و تنظیم: جمعى از فضلاء، مدرسة الامام على بن ابى طالب(علیه السلام)، قم‏، 1377 ش،‏ چاپ اول‏، ج 3، ص 139. .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه