من دختر ۲۰ ساله و مجرد هستم و فعلا قصد و شرایط ازدواج رو ندارم. شدیدا هم میل جنسی دارم و کنترلش برام سخته. به طوری که حتی مکالمات روزمره ی جنس مخالف که حتی با نفر دیگه ای هست و من اتفاقی صداش رو میشنوم تحریکم میکنه. برای صیغه شدن و ازدواج موقت هم اذن پدر لازمه که اصلا در خونواده های ایرانی این کار مرسوم نیست و مایه ی ننگه و پدرم اجازه نمیده و ممکنه به خاطر این حرفم هم تنبیه شم. در صورتی که اسلام گفته ایرادی نداره ازدواج موقت وقتی ممکنه ازشهوت به گناه بیفتیم و شرایط ازدواج هم نباشه! حالا با این شرایطی که من دارم و مطمئنم که خیلیای دیگه هم دارن بگید چیکار کنم؟ آیا باز هم خود ارضایی جایز نیست؟ واقعا گاهی نمیشه کنترلش کرد حتی با این کارایی که گفتید. تازه به نظر من خود ارضایی بهتر از ازدواج موقته نه کسی متوجه میشه نه میل آدم سرکوب میشه. اصلا دلیل اینکه گناهه رو نمیفهمم. واقعا اسلام راهی برای تخلیه ی این میل برای کسی مثل من رو نذاشته! واقعا شاکیم....

غریزه جنسی یکی از قویترین غرایز است که دین مبین اسلام برای پاسخ به آن بر خلاف سایر مکاتب که یا راه افراط را در پیش گرفته‌اند و یا تفریط، راه میانه را پیشنهاد داده است که عبارتست از ازدواج (دائم/موقت) و یا مدیریت آن. مستحضرید نیاز جنسی، بر خلاف سایر نیازهای بیولوژیک، تابع ساعت زیستی بدن نیست بلکه ارتباط مستقیمی با افکار و رفتار دارد. لذا با کنترل مبادی ورودی فکر یعنی حواس پنچگانه و بویژه چشم و گوش، می‌توان پاسخ به این نیاز را تا فراهم شدن شرایط به تاخیر انداخت. همانگونه که بسیاری از افراد تا زمان ازدواج و مهیا شدن شرایط آن را به تاخیر می‌اندازند. در اینجا نکته‌ای روانشناختی قابل بیان است و آن اینکه سرکوب کردن غریزه جنسی نوعی مکانیزم دفاعی است که هرچند با گرفتار شدن به دام گناه، قابل مقایسه نیست، اما طبعا سرکوبی از بدترین مکانیزمهای دفاعی است که پیامدها و نتایج منفی را به دنبال دارد. لذا تا فراهم شدن شرایط ازدواج بهتر است از مکانیزمهای دیگر مانند تصعید و جابجایی استفاده شود. مثلا در صورتیکه این غریزه با برنامه‌ریزی و تمرکز بر فعالیتهای مختلف علمی، اجتماعی، شغلی، ورزشی و...مدیریت شود به آن سرکوبی گفته نمی‌شود بلکه این نیاز با جابجایی مواجه شده است. اما اینکه اسلام راه را باز گذاشته است(ازدواج دائم و موقت) ولی شرایط فرهنگی و اجتماعی بر خلاف این مسیر رقم خورده است، ایرادی است که به اسلام برنمی‌گردد چرا که موضوعی است فرهنگی و نه شرعی. به هر حال دشواری شرایط، مجوزی برای ارتکاب حرام و از جمله خود ارضایی فراهم نمی‌آورد. و خود ارضایی علاوه بر حرمت شرعی پیامدهای منفی جسمی و روانی را به دنبال خواهد داشت. در بسیاری از موارد فرد دچار اعتیاد، زودانزالی، احساس گناه، اضطراب و... می‌شود. و متاسفانه در موارد بالینی شاهد آن هستیم که متاسفانه افرادی بر اثر ابتلاء به خودارضایی، یا توان مطلوب برقراری ارتباط جنسی با همسر را ندارند و دچار زودانزالی می‌شوند و یا بر اثر شکل گیری ذائقه جنسی از ارتباط زناشویی لذت نمی‌برند که این امر زمینه اختلافات شدید زوجین را به همراه خواهد داشت. در هر صورت احکام نورانی اسلام تابع مصالح و مفاسد است. و هرچقدر که مدیریت غریزه جنسی شوارتر باشد، اجر و پاداش الهی آن نیز بیشتر است. منبع: www.soalcity.ir .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه