اگر کسی دوستش مرتد شده و به دين مسيحيت رو آورده باشد چه راهکار خوبی برای کمک او پیشنهاد می‌شود؟

دين واقعيتي انکار ناپذير است که همراه و همزاد حيات بشري بوده و همواره بر همه ابعاد زندگي انساني سايه افکنده است. دین در لغت به معناي اطاعت، انقياد و پيروي و فرمانبرداري است و در اصطلاح عبارت است از «مجموعه عقايد» قوانين و مقرراتي که هم به اصول بينشي بشر نظر دارد و هم درباره اصول گرايشي وي سخن مي گويد و هم اخلاق و شئون زندگي او را زير پوشش دارد. به عبارت ديگر دين مجموعه عقايد، اخلاق و قوانين و مقرراتي است که براي اداره فرد و جامعه انساني و پرورش انسان ها از طريق وحي و عقل، و در اختيار آنان قرار دارد. در زبان قرآن دين نزد خداوند همان اسلام و تسليم بودنفرمان خداوند است: «همانا دين پسنديده نزد خداوند آئين اسلام است و اهل کتاب در آن راه مخالفت نپيمودند مگر پس از آن که به حقانيت آن آگاه شدند و اين اختلاف را از راه رشک و حسد در ميان آوردند و هر کس به آيات خداوند کافر شود بترسد که محاسبه خدا زود خواهد بود». همان طور که گفته شد دين ريشه در فطرت انسان دارد و بعثت پيامبران هم براي بيدار کردن اين فطرت بوده است چنانچه امير المومنين علي ـ عليه السلام ـ مي فرمايند: خدا پيامبرانش را بين انسان‌ها فرستاد و رسولان خود را پي در پي فرستاد تا اداي پيمان فطرت را از آنها مطالبه کنند و نعمت هاي فراموش شده الهي را به ياد آنان آورند. و آخرين اين پيامبران حضرت محمد ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ است که براي هدايت بشر مبعوث شد. قرآن می‌فرماید: «محمد ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ پدر هيچ يک از مردان شما نيست ليکن او رسول خدا و خاتم انبياء است و خدا هميشه بر همه امور عالم آگاهست». و توسط اين پيامبر خداوند آخرين دين را که ديني تکامل يافته و ابدي است براي بشر فرستاد چنان‌که می فرماید: «امروز دين شما را به حد کمال رسانيدم و بر شما نعمتم را تمام کردم و بهترين آئين را که اسلام است برايتان برگزيدم». در انديشه قرآني و سيره پيامبر اکرم ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ و معصومين ـ عليهم السلام ـ دينداري و حفظ دين، در رأس امور شمرده شده است. سلامت دين و عدم انحراف از آن بر هر چيزي مقدم است و دائما مورد تأکيد پيشوايان ديني بوده است امام علي ـ عليه السلام ـ مي فرمايند: سلامت دين در نزد ما از هر چيز ديگر محبوب تر است. با همه اين برخي مواقع ديده مي‌شود که تعدادي از افراد نسبت به دين سست هستند و يا اينکه از دين اصيل و کامل منحرف مي شوند و به دين ديگري که اصل آن دين هم به حقانيت آخرين دين و آخرين پيامبر مژده داده است، مي گروند، اصولا علل گرايش اين گونه افراد مي تواند موارد زير باشد. 1. عدم شناخت صحيح از دين: جهل و ناداني نسبت به انسان، جهان، آفرينش و مبدأ و معاد، زمينه ساز سستي و انحراف از دين است و اصولا به جاي اينکه خود را با دين تطبيق دهند، دين را محدود مي کنند تا مطابق خواسته هاي خود باشد لذا سراغ ادياني مي‌روند که در اثر مطامع متوليان آن در طول تاريخ دچار تحريف شده است. و از آنجا که از فرامين و دستورات دين مبين اسلام آگاهي دقيق ندارند لذا احکام و دستورات آخرين دين را در تضاد با خواسته هاي خود مي‌بينند. لذا براي آگاه ساختن چنين افرادي ابتدا بايد شناخت آنها از دين را بالا برد. علي ـ عليه السلام ـ مي فرمايند: علم و دانش، ريشه همه خيرها و جهل و ناداني ريشه همه شرهاست. بر اين اساس ما شاهديم که در قرآن واژه علم و آگاهي، بيش از 750 بار به کار رفته است. و در سوره يوسف مي فرمايد: «اي رسول ما، امت را بگو طريقه من و پيروانم همين است که خلق را به خدا با بينائي و بصيرت دعوت کنم و خدا را از شرک و شريک منزه دانم و هرگز به خداي يکتا شرک نياورم». مهم ترين پيام اين آيه، آن است که راه انبياء و مسير دين، با بصيرت و آگاهي همراه است و هرگز با خرافات، جهل و سحر و جادو آميخته نيست. 2. عامل ديگري که موجب انحراف از دين مي شود، عبارت است از اينکه شخص از دين برداشت هاي ناروا داشته باشد. معرفي نادرست دين و ارائه تحليل‌هاي مغرضانه و تفسيرهاي ناصواب از آموزه هاي دين موجب دل سردي اشخاص از دين مي شود. رسول خدا ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ فرمودند: براي هر چيزي ستوني است و ستون دين نيز فقه و آگاهي است. لذا تبيين صحيح مفاهيم ديني و زدودن خرافات و مطالب مجهول از دين موجب مي شود که فرد پاي بند به دين خود باشد. 3. سومين عاملي که باعث مي شود انسان از دين منحرف شود. مسئوليت گريزي وي است که بايد سعي شود اين احساس را در فرد از بين برد. چرا که ميل به بي بند و باري، راحت طلبي و آزادي بدون قيد و شرط انسان را به انحراف مي کشاند. لذا لازمه مسئوليت پذيري، پذيرش قيد و بند و انجام دستورات ديني و تقيد به بايدها و نبايد هاست. اسلام براي انسان ها آزادي مشروط قائل است؛ آزادي که مصالح مسلمانان را بر هم نزند و آزادي ديگران را خدشه دار نسازد. لذا بايد فرد منحرف را نسبت به مسئوليت هايي که در قبال دين دارد آشنا نمود. و زمينه هاي انحراف و گرايش از دين را به طور دقيق شناخت و در جهت از بين بردن آنها اقدام نمود. 4. عاملي ديگري که باعث انحراف از دين راستين مي شود. دوستان نامناسب است، انسان موجودي اجتماعي است و مايل است تا در جامعه و در کنار مردم زندگي کند. دوست همدم تنهايي انسان است و مبناي قضاوت مردم نسبت به اخلاق و شخصيت افراد می‌باشد. تأثير پذيري افراد از رفتار و منش دوستان فراوان است تا آنجا که گفته اند: «انسان بر آيين و کيش دوست خود است». لذا انسان بايد مراقب باشد که دوستي که انتخاب مي کند اين دوست موجب انحراف وي از دين نباشد چرا که خيلي از انحرافات از هم نشيني با افراد بد و فاسد به انسان منتقل می‌شود. در اين راستا حضرت پيامبر اکرم ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ مي فرمايند: «بپرهيز از دوستي با افراد بد که تو با آنان شناخته مي شوي». علاوه بر موارد ذکر شده مواردي هم چون تعصب و لجاجت، فقر و تنگدستي، آرزوهاي طول و دراز، هواپرستي و انجام گناهان، پيروي کورکورانه از جريان ها و گروه هاي مغرض و انديشه هاي باطل موجب مي شوند که انسان از مسير اصلي دين منحرف شده و از دين خارج شود. لذا سفارش مي شود که ابتدا زمينه هاي گرايش را بايد شناخت و بعدا براي از بين بردن آنها اقدام نمود. هم چنين اگر شخصي مذکور به واسطه مشکلات احتمالي به دامن مسيحيت رفته بايد آن مشکلات را نيز بر طرف نمود و در نهايت همچنان که قبلا هم ذکر شد اين گونه افراد را بايد دعوت به مطالعه دقيق و تحقيق درباره اسلام راستين نمود نه اسلامي که برخي افراد به ظاهر مسلمان معرفي مي‌کنند چون هر اندازه علم و آگاهي شخص از اسلام راستين بيشتر باشد پاي بنديش به دستورات آن هم استوارتر مي شود. .

مرجع:

ایجاد شده در 1400/10/19

لینک کوتاه