آیا مسائلى که به تازگى باب شده به نام فرادرمانى که با استفاده از انرژیها بیماریها و درمان می کنند وجود دارد یا کذب است؟ موکل کیست و آیا وجود دارد؟

آنچه در باب فرادرمانی ادعا شده مربوط به گروه عرفان حلقه است. در عرفان حلقه ادعا می شود علت امراض جسمی و روانی، نیروهای نامرئی به نام موجودات غیر ارگانیک است که در کالبد انسان ها نفوذ کرده اند. به همین دلیل به دیگران قول بیرون آوردن این موجودات داده می شود و با شعار «برون ریزی» به عملیات درمان می پردازند. اما باید دید آن چه که به نام دفع نیروهای غیرارگانیک در جلسات و نشست های درمانی حلقه اتفاق می افتد؛ چیست؟ آیا آن چه که تحت نام فرادرمانی و برون ریزی در این جلسات صورت می پذیرد، درون ریزی است یا برون ریزی؟واقیعت این است که آن چه در عمل دیده شده و نیز بنا بر حکایت افرادی که در عرفان حلقه تحت درمان رفته اند، عمل برون ریزی قصه دیگری دارد و لازم است که ماهیت اتصالات در عرفان حلقه به گونه ای دیگر تحلیل شود. مطلب این است که هر چند در کوتاه مدت در سایه تلقین و ایجاد ذهنیت و تصرف در هیجانات فرد، نوعی تسکین در درون فرد احساس می شود، اما بعد از گذشت مدتی، موجوداتی به زندگی این افراد وارد می شوند که منجر به اختلال روانی و درونی و از هم پاشیدگی سلامت روانی ایشان می گردد. البته بستری که باعث می شود این نیروها بتوانند به راحتی بر دیگران تاثیر گذارند همان است که در عرفان حلقه از آن تحت عنوان «شاهد محض» یاد می شود. به عبارت دیگر این نیروها که در سایه «عمل شاهد» و «تسلیم و ناظر بودن» در درمان شونده ها، قدرت ورود پیدا می کنند، همان تسلط جنیان و شیاطین بر روان افراد است. یعنی چیزی که به نام برون ریزی نیروی های موذی انجام می شود؛ در حقیقت وارد کردن جن و نیروهای شیطانی به زندگی افراد یعنی «درون ریزی» است.روشن است که ارتباط با اجنّه و ارواح هر چند که واقعیت دارد اما حقیقت ندارد، به این معنا که با واسطۀ این قدرت ها نمی توان به هیچ تعالی و کمالی دست یافت و این فرایند صرفا یک تغییر است، نه تکامل و رشد روحی.ممکن است بعضی از این که شیاطین هم بتوانند شبیه درمان را ایجاد کنند، تردید داشته باشد، اما باید دانست روایات هم این معنا را پذیرفته اند. راوی از امام صادق پرسید: اصل سحر و جادو چیست؟ و کار جادوگر با تمام عجایبى که درباره اش آمده چگونه است؟ امام فرمود:« سحر و جادو چند گونه است: یک نوع آن مانند طبّ و پزشکى است، همان طور که پزشکان براى هر دارویى درمانى قرار مى دهند، همین طور است علم جادو و سحر؛ با فریب براى هر سلامتى آفتى مى سازند، وبراى هر درمان دردى، وبراى هر معنى حیله اى.»[1]نتیجه این که این گونه درمان گری ها اگر گاهی در ظاهر خود را مثبت نشان دهد و انسان را اندکی به مرز درمان نزدیک کند، به تعطیلی قوای معنوی و الهی انسان منجر می شود؛ چنان که حالت خشوع و خضوع کم رنگ می شود و بسیاری از گرایش های منفی در ساحت روح انسان فعال می شود. [1]. احتجاج-ترجمهجعفرىج 2    203 .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه