یکى از برادران شاعر جوان، اخیراً ترجمه کل قرآن مجید را به شعر و به نظم درآورده است که به عنوان نمونه دو سوره حمد و کوثر ضمیمه مى باشد. سوره حمد: سرآغاز صحبت به نام خداست *** که بخشنده و مهربان کبریاست ستایش بود خاص آن کردگار *** که باشد دو گیتى از او برقرار که بخشنده و مهربان است نیز *** بود صاحب عرصه رستخیز تو را مى پرستیم تنها و بس *** نداریم یاور به غیر از تو کس مرا کن هدایت به راه درست *** به آن کس که مُنعَم ز نعمات تُست نه آنان که خشمت برآنان رواست *** نه آنان که هستند گمره ز راست. و نظم سوره کوثر: سرآغاز صحبت به نام خداست *** که بخشنده و مهربان کبریاست همانا تو را اى پیامبر که ما *** نمودیم خود حوض کوثر عطا تو هم پس به شکرانه مى خوان نماز *** براى خدایت بکن ذبح باز همانا همان کس که عیبت بخواند *** خودش نسل مقطوع و ابتر بماند؛ لذا با توجه به این که نشر فرهنگ قرآنى با زبان شعر که در بسیارى از مردم اثر عمیق ومثبت دارد، یکی از نهادهای فرهنگی مصمّم است آن را تکثیر و ترویج دهد، نظر حضرتعالی در این مورد چه می باشد؟

هرگاه بقیه اشعار مزبور، مانند همین نمونه یا بهتر باشد و در عین حال زیر نظر گروهى از صاحب نظران، مضامین آن کنترل و تکمیل گردد مقدّمه اى بر آن نوشته شود که ترجمه آیات، ترجمه اى است نسبتاً آزاد، مانعى ندارد. .

پایگاه اطلاع رسانی دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

مرجع: آیت الله مکارم شیرازی

ایجاد شده در 1400/12/14

لینک کوتاه