از امام صادق ـ عليه السلام ـ نقل شده: (ان العلماء ورثة الانبياء وذلک ان الانبياء لم يورثوا درهماً و لا ديناراً و انما اورثواً احاديث من احادیثهم) اين حديث، چگونه با جريان فدک حضرت زهرا ـ سلام الله عليها ـ و اثبات وجود ميراث انبياء به صورت مادي، سازگار است؟!

چنان که در منابع تاريخي معتبر آمده فدک مجموعه اي از باغات و مزارعي بود در اطراف مدينه که پيامبر اکرم آن را به صلح از يهوديان خيبر گرفته و به حضرت زهرا ـ سلام الله عليها ـ بخشيد. بلاذري مي نويسد که پيامبر اکرم ـ صلّي الله عليه و آله ـ نصف آن جا را به صلح خالصه خويش نمود. بنابر نقل بلاذري از عايشه وقتي که زنان پيامبر در زمان عثمان ارث خود را مطالبه نمودند، عايشه جواب داد: «... انما هذا المال لِآل محمد...». از اين حديث دو نتيجه مهم حاصل مي شود، اول اين که زنان پيامبر جزء آل محمد ـ صلّي الله عليه و آله ـ نيستند، دوم اين که فدک را حضرت به دخترش فاطمه داده بود، چنان که نقل کرده است که فاطمه به ابي بکر گفت رسول خدا فدک را به من هبه نمود، آن را به من بازگردان...». بلاذري که يکي از علماي اهل سنّت است، چند روايت معتبر در اين مورد نقل کرده است که ملک فدک مال رسول خدا بود و پيامبر از درآمد آن را به خاندان خود مي داد که فاطمه آن را از رسول خدا خواست و رسول خدا آن را به فاطمه بخشيد و همچنين اين مورخ نقل نموده است که عمر بن عبدالعزيز آن را به اولاد فاطمه برگرداند، چنان که عمر بن عبدالعزيز بعد از رسيدن به خلافت خطبه اي خواند و گفت فدک «فيء» رسول خدا بود که آن را به فاطمه ـ سلام الله عليها ـ داد... مأمون نيز آن را طي نامه اي به فرزندان فاطمه برگرداند و گفت اين ملک را رسول خدا به دخترش فاطمه بخشيده است و وراثين او و فرزندانش مالک حقيقي آن هستند. «و قد کتب امير المؤمنين (مأمون) الي المبارک الطبري مولي امير المؤمنين (مامون) يا مره برد فدک علي ورثه فاطمه بنت رسول الله ـ صلّي الله عليه و آله ـ ...». ابن ابي الحديد رواياتي آورده است که دلالت مي کند پيامبر اين ملک را بنابر آيه شريفه «... و آت ذي القربي حقه...» به فاطمه بخشيد. هرگز آن حضرت فدک را به عنوان ميراث مطالبه ننمود بلکه خليفه اول درباره ميراث نبوت حديثي جعل کرد که آن حديث دقيقاً مخالف و معارض با قرآن بود.«سلیمان وارث داود شد» حديثي که او جعل کرد اين بود «... نحن معاشر الانبياء لانورث(ما پیامبران ارثی نمیگذاریم)...» دروغ بستن به زبان پيامبر مساوي با کفر است، چنان که در منابع اهل سنّت آمده است، چون هرگز پيامبر حديثي مخالف با قرآن نمي گويد. بنابراين، حضرت زهرا ـ سلام الله عليها ـ به خاطر اين که آنها جعل حديث کردند، براي روشن نمودن چهره دروغين آنها به قرآن استناد نمود و گفت که چطور انبياء ميراث ندارند، در حالي که قرآن حضرت سليمان را وارث داود معرفي مي کند و آيات ارثي که در قرآن آمده است مگر ممکن است پيامبر مستثني از آنها باشد. پيامبران هم مثل ساير انسانها داراي اولاد بودند و داراي ارث و ميراث، پس اين ادعاي خليفه اول مخالف قرآن و لازمه عمل و قول او تکذيب پيامبر و قرآن است. ابن ابي الحديد ماجراي فدک را نقل مي کند که چگونه دست به دست شد تا اين عمر بن عبدالعزيز وقتي به خلافت رسيد «... کانت اول ظلامة رَدّها...» بر گرداندن فدک اولين رفع ظلمي بود که ابن عبدالعزيز انجام داد... آن چه از امام صادق ـ عليه السلام ـ نقل شده ربطي به اين موضوع ندارد، بر اساس گفته خود اهل سنت، فدک در تصرف حضرت زهرا ـ سلام الله عليها ـ بود و حضرت قبل از رحلت پدرش آنجا را گرفته بود و کارگران متعدد داشت که به دستور ابي ابوبکر اخراج شدند و باغ توسط وی تصرف عدواني شد. و هنگام رحلت پيامبر فاطمه ـ سلام الله عليها ـ مالک آن بود. در حديث امام صادق ـ عليه السلام ـ (در صورت اعتبار سند و اثبات نسبت آن به امام صادق ـ عليه السلام ـ ) منظور اين است که براي علما علم را ميراث گذاشت چون ميراث مادي پايدار نيست آن را مي شود غصب کرد و فروخت و در گذر زمان از بين مي رود، اما ميراث علمي نابود نمي شود از بين نمي رود بلکه روز به روز بيشتر و پربارتر مي شود و علما از اين جهت ميراث دار پيامبرانند، اين مسئله براي کسي که خردمند و خردورز باشد کاملاً روشن است، منظور ميراث ماندگار در طول قرنهاست، مادامي که حيات استمرار دارد علم مورد نياز انسان و سرمايه دانشمندان است. و این که ارث نگذاشتن درهم و دینار از سوی انبیاء برای علما و دانشمندان دلیل بر نفی ارث گذاشتن انبیاء برای فرزندان و بستگانشان نیست. اضافه بر این، حديث امام صادق با نقل ابوبکر سازگاری ندارد زیرا بر اساس حديث امام صادق ـ عليه السلام ـ دانشمندان ورثه انبیاء هستند در حالی که طبق نقل جعلی ابوبکر انبیاء از خود ارثی برجای نمیگذارند. واین که در حديث امام صادق ـ عليه السلام ـ «لم یورثوا:به ارث نگذاشتند» و در گفته ابو بکر«لا نورث:ارث نمیگذاریم» آمده است و بین این دو عبارت تفاوت هست. زیرا معنای حدیث امام این است که انبیا آنجه را داشتند در راه خدا دادند و چیزی برای خود نگذاشتند نه این که ارث باقی نمیگذارند. .

مرجع:

ایجاد شده در 1400/10/19

لینک کوتاه