چند نوع استدلال بر معاد در قرآن وجود دارد؟

دو نوع استدلال در قرآن هست. يك نوع استدلال بر معاد، بر اساس توحيد است كه قرآن مي گويد ممكن نيست خدا، خدا باشد ولي معادي نباشد، يعني اگر معاد نباشد خلقت عبث است. اين خودش يك استدلال است. قرآن خواسته روي اين مطلب استدلال كند: «اَفَحَبِسْتُمْ اَنًما خَلَقناكُم عَبَثاً وَ اَنًكُمْ اِلَينا لا تُرْجَعونَ». (مؤمنون/115) قرآن در واقع اين طور مي گويد: يا بايد بگوييد خدايي نيست، پس خلقت و آفرينش عبث، باطل و بيهوده است، دنبال حكمت در خلقت نبايد رفت و مانعي نخواهد داشت كه خلقت بر عبث و بيهوده باشد، و يا اگر خدايي هست كه جهان را آفريده است معادي هم بايد باشد، معاد متمم خلقت است، مكمل جزئي از خلقت است كه با نبودن آن، خلقت ناقص، عبث و بيهوده است.يك سلسله استدلالهاي ديگر هم در قرآن هست كه همان نظام موجود و مشهود را دليل بر قيامت قرار مي دهد. در اول سوره حج و مؤمنون هست كه ايها الناس! اگر در بعث و در قيامت شك و ريب داريد، پس ببينيد خلقت خودتان را، بعد خلقت خود ما را مي گويد كه شما را از نطفه آفريديم، نطفه را از خاك آفريديم، بعد نطفه را به علقه و علقه را به مضغه تبديل كرديم، بعد براي مضغه استخوان قرار داديم، بعد گوشت پوشانديم، بعد شما را به صورت طفل در آورديم، «ثُم انكم بعد ذلك لَمِيّتون، ثُم اِنّكم يومَ القِيامَه تُبعَثونَ» (مؤمنون/15 و 16) همچنين كانه همين راهي را كه تا حالا آمده ايد ادامه مي دهيد تا منتهي مي شود به قيامت.eporsesh.com .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه