آیا نماز لیلة الرغائب دارای سند است و بر فرض پذیرش آیا باید بین مغرب و عشا خوانده شود؟

خبر نماز لیلة الرغائب اولین بار در کتاب در «اقبال الاعمال» و بدون ذکر سند چنین نقل شده است: «عَنِ النَّبِیِّ فِی ذِکْرِ فَضْلِ شَهْرِ رَجَبٍ مَا هَذَا لَفْظُهُ وَ لَکِنْ لَا تَغْفُلُوا عَنْ أَوَّلِ لَیْلَةٍ جُمُعَةٍ فِیهِ [منه‏] فَإِنَّهَا لَیْلَةٌ تُسَمِّیهَا الْمَلَائِکَةُ لَیْلَةَ الرَّغَائِبِ وَ ذَلِک‏... »[1] و علامه نیز آن را با سندی که چندان قابل اعتماد نیست نقل کرده است: «أَقُولُ قَدْ رَوَى الْعَلَّامَةُ ره فِی إِجَازَتِهِ الْکَبِیرَةِ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ الدَّرْبِیِّ عَنِ الْحَاجِّ صَالِحٍ مَسْعُودِ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ أَبِی الْفَضْلِ الرَّازِیِّ الْمُجَاوِرِ بِمَشْهَدِ مَوْلَانَا أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام قَرَأَهَا عَلَیْهِ فِی مُحَرَّمٍ سَنَةَ ثَلَاثٍ وَ سَبْعِینَ وَ خَمْسِمِائَةٍ عَنِ الشَّیْخِ عَلِیِّ بْنِ عَبْدِ الْجَلِیلِ الرَّازِیِّ عَنْ شَرَفِ الدِّینِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ عَنْ سَدِیدِ الدِّینِ عَلِیِّ بْنِ الْحَسَنِ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَحْمَدَ النَّیْسَابُورِیِّ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ عَنِ الْحَاجِّ مسموسم عَنْ أَبِی الْفَتْحِ نُورْخَانَ عَبْدِ الْوَاحِدِ الْأَصْفَهَانِیِّ عَنْ عَبْدِ الْوَاحِدِ بْنِ رَاشِدٍ الشِّیرَازِیِّ عَنْ أَبِی الْحَسَنِ الْهَمْدَانِیِّ عَنْ عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ سَعِیدٍ الْبَصْرِیِّ عَنْ أَبِیهِ عَنْ خَلَفِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الصَّنْعَانِیِّ عَنْ حُمَیْدٍ الطُّوسِیِّ عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِکٍ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص) مَا مَعْنَى قَوْلِکَ رَجَبٌ شَهْرُ اللَّه‏... ُ فَإِنَّهَا لَیْلَةٌ تُسَمِّیهَا الْمَلَائِکَةُ لَیْلَةَ الرَّغَائِب‏...».[2] اما در عین حال نمی‌توان حکم به استحباب شرعی چنین نمازی داد و اگر کسی می‌خواهد آن‌ را بجا آورد، به قصد امید ثواب انجام دهد.[3] طبق آنچه را که در روایت نقل شده است، وقت نماز لیلة الرغائب بین نماز مغرب و عشا است. کیفیت نماز شب لیله الرغایب در مفاتیح الجنان آمده است: پنجشنبه ماه رجب روزه گرفته شود، چون شب جمعه داخل شود، ما بین نماز مغرب و عشا، 12 رکعت نماز به جا آورده می شود که هر 2 رکعت با یک سلام ختم می شود. به این ترتیب که در هر رکعت یک مرتبه سوره (حمد) و 3 مرتبه (سوره قدر) و 12 مرتبه (سوره توحید) خوانده می شود و هنگامی که از نماز فارغ شدند، 70 مرتبه می گویند: اَللَْهُمَّ صَلِّ عَلیَ مُحَمَّدٍ النَبیِّ الاُمی وَ عَلی آلهِ سپس به سجده می روند و 70 مرتبه می گویند: سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّ الْمَلَائِکَةِ وَ الرُّوح آن گاه سر از سجده بر می دارند و 70 مرتبه می گویند: رَبِّ اغْفِرْ وَ ارْحَمْ وَ تَجَاوَزْ عَمَّا تَعْلَمُ إِنَّکَ أَنْتَ الْعَلِیُّ الْأَعْظَم دوباره به سجده می روند و 70 مرتبه می گویند: سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّ الْمَلَائِکَةِ وَ الرُّوح سپس حاجت خود را می طلبند که به خواست خدا برآورده خواهد شد. پی‌نوشت‌ها: [1]. سید ابن طاووس، رضی الدین علی، الاقبال بالاعمال الحسنة، ج ‏2، ص 632، دار الکتب الإسلامیة، تهران، چاپ دوم، 1409ق. [2]. ر. ک: مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج 95، ص 395، دار إحیاء التراث العربی، بیروت، چاپ دوم، 1403ق. [3]. فاضل لنکرانی، محمد، جامع المسائل، ج ‌2، ص 172، انتشارات امیر قلم، قم، چاپ یازدهم، بی‌تا؛ بصری بحرانی، زین الدین محمد امین، کلمة التقوی، ج ‌2، ص 96، نشر سید جواد وداعی، قم، چاپ سوم، 1413ق. منابع: 1. اسلام کوئست 2. حوزه نت .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه