از پیامبر اکرم (ص) روایت است که : انَّ لِرَبِّکُمْ فی ایامِ دَهْرِکُمْ نََفَحاتٌ فَتَعَرَّضُوا لَها خواهشمندم توضیح بدید که چکونه می توان این نفحات را در زندگی فهمید تا بتوان خود را در معرض آن قرار داد؟ آیا می توانید نمونه ای از این نفحات را در زندگی بزرگان و تحول آنان مثال بزنید.با تشکر

نفح: نفح بمعنى وزیدن است و نفحات بمعنى وزیدنها . پس معنی حدیث این است که در ایام زندگی، گاه ممکن است که از جانب پروردگارت رحمتی برشما وزیدن بگیرد وشما را مورد لطف خود قرار دهد ، پس خود را درمسیر لطف الهی قرار دهید تا لطف، شامل حال شما نیز بگردد!هشداری که رسول خدا صلی الله علیه وآله می دهند که : اى انسانها در دوران حیاتتان نسیم و نفحه هاى حیات بخش الهى میوزد خود را در معرض آن قرار دهید!رحمت الهی همواره ودر طول زمان برانسانها وزیدن داشته و امروزه بحمد اللّه شرایط و محیط آماده تر است، تا چه کند همت والاى تو! خصوصا مجالس توجه وتوسل به اهل بیت عصمت علیهم السلام وخاصه مجالس امام حسین علیه السلام که در آن نسیم رحمت الهی ونفحات رحمانی شامل حال کسانی می شود که باتکیه بر ولایت ومحبت به امام حسین علیه السلام واشک بر مصایب وآلام آن حضرات، به بندگی خدای رحمان سر می نهند وتسلیم امر خدا شده واز گناهان خود توبه می کنند واز رحمات الهی بهره مند می شوند!ودر تفسیر صافی ج 2 ص 128 از امام سجاد (علیه السّلام) آمده که : « ان للعبد اربع أعین عینان یبصر بهما أمر دینه و دنیاه، و عینان یبصر بهما أمر آخرته فاذا أراد اللّه بعبد خبر فتح له العینین اللتین فی قلبه فأبصر بهما الغیب و أمر آخرته، و إذا أراد اللّه به غیر ذلک ترک القلب بما فیه.» «برای بنده خدا(کسی که بنده گی خدارا بر دوش گرفته) خدای عالم 4 چشم قراداده 2 چشم درسر، که با آن امر دین ودنیایش را ببیند و2 چشم در قلب، که با آن به امر آخرتش را بصیرت پیدا کند ،پس اگر برای بنده ای خیر بخواهد دوچشم قلبش را بینا می کند واگر خیر نخواهد (آن بنده با اعمال ورفتارش باب خیر را ببندد) چشمان قلب گشوده نمی شود وقلب چیزی نمی بیند و... ومشابه همین حدیث در کتاب کافی از امام صادق علیه السّلام وارد شده « إنّما شیعتنا أصحاب الاربعة الأعین عینان فی الرأس و عینان فی القلب ألا و إنّ الخلائق کلّهم کذلک إلّا أنّ اللّه عزّ و جلّ فتح أبصارکم و أعمى أبصارهم.»!در حالی که درآیات الهی ،که راجع به جهنم سخن رفته :« وَ لَقَدْ ذَرَأْنا لِجَهَنَّمَ کَثِیراً مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ» خداوند در وصف جهنمیان می فرمایند: لَهُمْ قُلُوبٌ لا یَفْقَهُونَ بِها وَ لَهُمْ أَعْیُنٌ لا یُبْصِرُونَ بِها وَ لَهُمْ آذانٌ لا یَسْمَعُونَ بِها این قسمت از آیه شریفه اشاره است به اینکه دوزخیان کسانى هستند که استعداد براى وقوع در مجراى رحمت الهى در آنان باطل گشته، و دیگر در مسیر وزش نفحات ربانى قرار نمى گیرند، و از مشاهده آیات خدا تکانى نمى خورند، گویا چشم هایشان نمى بیند، و از شنیدن مواعظ مردان حق متاثر نمى گردند تو گویى گوش ندارند، و حجت ها و بیناتى که فطرتشان در دلهایشان تلقین مى کند سودى به حالشان ندارد و یا گویى دل ندارند.وچون نمونه خواسته اید ،وپاسخ سوال شما را درایام دهه محرم که مصادف با عزاداری حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام است می دهیم، بهترین نمونه ها اصحاب ویاران حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام هستند که به واسطه محبت وارادتشان به آن حضرت به مقام تسلیم امر خدا رسیدند وبه فوز شهادت نائل شده واز همه شهدای عالم سبقت گرفتند! همچنین شهدای انقلاب اسلامی وعلی الخصوص جنگ تحمیلی نیز با نثار خون وجانشان وعرض ارادت به پیشگاه الهی ، نفحات رحمت الهی چنان بر ایشان وبرخانواده هایشان وزیدن گرفت که خون ایشان ،ایران اسلامی را از گزند دشمنان این مملکت حفظ نمود! .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه