بر اساس آنچه که در کتاب انجیل آمده، خداوند زمین را در شش روز آفرید و در آخرین روز هم حضرت آدم(ع) را. آیا قرآن هم همین نظر را دارد؟ آیا «سته ایام»(شش روز) در قرآن روزهایی بلندتر از روزهای معمولی را مطرح می‌کند، یا همان 24 ساعت است؟

در قرآن مجید، مدت زمانی که خلقت آسمان‌‌ها و زمین در آن صورت گرفته، مطرح گردیده است و از آن به «ستة ایام»(شش روز) تعبیر شده است، ولی در ارتباط با خلقت آدم در روز ششم و تفاصیل اعمالی که خداوند در هر روز انجام داده، مطلبی ذکر نگردیده است.ظاهراً «ستة ایام» اشاره به شش دوران دارد، چنان‌که تعبیر به یوم و روز به این معنا، در دیگر آیات قرآن و نیز احادیث معصومان و کلمات شعرا و ادبا رایج و متداول است؛ بنابراین ممکن است از زمان خلقت آسمان‌‌ها و زمین و هم‌‌چنین خلقت آدم میلیون‌ها و حتی میلیاردها سال گذشته باشد، که برخی یافته‌‌های باستان‌‌شناسی و بقایای اجزای انسان‌های ابتدایی مربوط به میلیون‌ها سال پیش نیز این امر را تأیید می‌کند.البته اگر بیان می‌شود که خلقت آدم(ع) مربوط به حدود شش یا هفت هزار سال پیش است، هیچ استبعادی ندارد که منظور نسل جدیدی از انسان باشد که از حضرت آدم(ع) است و چه بسا قبل از این نسل، هزاران نسل از انسان وجود داشته و منقرض شده باشند. .

اسلام کوئست

مرجع:

ایجاد شده در 1400/12/23

لینک کوتاه