تخمین زمان مطالعه: 2 دقیقه
از امام صادق(ع) راجع به جاودانی بودن اهل بهشت در بهشت و اهل دوزخ در دوزخ پرسیده شد، آنحضرت در پاسخ فرمود: «اهل دوزخ به این جهت همیشه در دوزخ هستند چون نیّتشان این بود که اگر براى همیشه در دنیا باشند عصیان و نافرمانى حق تعالى را بنمایند. و اهل بهشت به این جهت در بهشت جاودانى هستند چون نیّتشان در دنیا این بود که اگر در آن باقى بمانند پیوسته اطاعت خداوند را نمایند. پس نیّت این دو گروه باعث جاودانه بودنشان در بهشت و دوزخ گردیده است»، سپس آنحضرت این آیه شریفه را تلاوت فرمود: «قُلْ کُلٌّ یَعْمَلُ عَلى شاکِلَتِهِ»؛[1] [اى پیامبر! به مردم] بگو: هر کس بر حسب ذات و طبیعت خود عملى انجام خواهد داد. بعد حضرت صادق(ع) فرمود: «یعنى بر حسب نیّت و قصد خود».[2]براساس این روایت؛ شخصی که در مدت عمر خود گناه کرده و نیّتش هم این باشد که اگر در این دنیا به طور همیشه زندگی کند، به نافرمانی خداوند و انجام گناه مشغول باشد، همیشه در آتش جهنم خواهد بود.[3] مگر اینکه در حال حیات و زندگی در این دنیا پشیمان شده و توبه کند؛ زیرا هر چند پروردگار جهان، رفتارهایی را برای انسان ممنوع کرده و بیان داشته که در صورت ارتکاب چنین رفتارهایی، آتش دوزخ در انتظارشان خواهد بود. ولی با توجه به رحمت واسعه خداوند، مسیرهایی فراروی انسانها نهاده شده، تا بتوانند با عبور از آنها، برخی مجازاتهای سنگین خود را لغو کرده و یا آنها را تا حدودی کاهش دهند. جُبران خسارت ناروا، طلب بخشش از آسیب دیدگان ناشی از گناه و در نهایت، توبه به درگاه الهی از راههای جبران یک گناه میباشد.بدیهی است که این موارد جبران کننده و بویژه توبه، باید قبل از مرگ انسان و در زمان زنده بودنش انجام شود و اگر کسی تنها نیت و قصد او در دنیا گناه و نافرمانی باشد، و به دنبال انجام کار نیک نباشد، و نیتش این باشد که چنین رویکردی را تا آخر عمر ادامه دهد، همیشه بودن او در جهنم در اثر نافرمانی خود او است و این با عدالت خداوند منافاتی ندارد.[4] .
اسلام کوئست
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.