در دوران عقد، چگونه رفتار كنيم تا مانع آسيب‏ها و مشكلات احتمالى براى زندگى مشترك شويم.

در دوران عقد آسيب‏هايى وجود دارد كه اگر با آن‏ها مقابله نشود، پايه‏هاى زندگى مشترك را سست خواهد كرد. مهم‏ترين اين آسيب‏ها عبارتند از: 1.ذهنيت نادرست: ذهنيت‏هاى نادرست درباره مادرزن و مادرشوهر بايد اصلاح شود. به خانواده همسر خود حق دهيد كه از فرزندانشان حمايت‏هاى شديد عاطفى داشته باشند. اين حمايت‏ها به سبب قطع رابطه عاطفى است. شما بايد به آن‏ها ثابت كنيد كه نه تنها فرزندشان را از آنان نگرفته‏ايد، بلكه فرزند ديگرى هم نصيبشان شده است. 2. يادآورى گذشته:از يادآورى تنش‏هاى احتمالى در دوره نامزدى درباره مهريه، خريد، جشن و... با ذكر لا اله الا الله بپرهيزيد. يادآورى اين مسائل كار شيطان است تا بين شما بغض و كينه ايجاد كند )انما يريد الشيطان أن يوقع بينكم العداوة و البغضاء(. ) مائده )5(، 91 از يادآورى خواستگاران يا خانم‏هايى كه به خواستگارى‏شان رفته‏ايد، بپرهيزيد.متأسفانه برخى از پسرها در اين دوره، افزون بر اين، از ارتباطات قبلى خود با جنس مخالف مى‏گويند و به آن افتخار هم مى‏كنند كه بسيار خطرناك است. 3. وسوسه‏ها:تنوع‏طلبى از حالات انسان است و او را از قانع بودن به داشته‏هايش باز مى‏دارد. با اين حالت مبارزه كنيد و اجازه ندهيد مسائل جزئى و كم‏اهميت، شما را وسوسه و در اصل انتخاب دچار ترديد كند يا به جدايى بكشاند. اشكالات جزئى در همسر )اثر زخمى كوچك بر پوست بدن( يا عمل نكردن خانواده طرف به برخى قول و قرارهاى مادى نمى‏تواند دليل موجهى بر جدايى باشد. 4. مقايسه: از مقايسه همسر خود با ديگران بپرهيزيد. يادتان باشد كه شما فقط نقاط مثبت ديگران را مى‏بينيد و از نقاط منفى آنان اطلاعى نداريد؛ همان گونه كه ديگران نقاط منفى شما يا همسرتان را نمى‏بينند. 5. توقعات بيجا: نگرش‏هاى آرمانى و شاعرانه در ازدواج درست نيست. در دوره عقدبستگى، تعهدات جدى ايجاد نمى‏شود؛ پس انتظار شما نيز بايد در همين حد باشد.توقع توجه كامل همسر به شما و بريدن از خانواده، توقع قطع ارتباط كامل با دوستان دوران مجردى، توقع اطاعت از شما و بى‏توجهى به نظر والدين )ر.ك: ص 79 و 80( هيچ‏يك توقع به جايى نيست. 6. قهر و بى‏اعتنايى، از قهر و بى‏اعتنايى به او بپرهيزيد. تغيير مثبت با ارتباط سازنده ميسر است، نه با قهر. .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه