در جاى خود ثابت شده است که دین ازامور فطرى انسانها است. یعنى انسان فطرتاً طالب دین است بنابراین با پیدایش انسان دین نیز وجود داشته است. مشکلی که راجع به برخی از پیامبران مانند آدم (ع)و نوح(ع) وجود دارد ماقبل تاریخی بودن انها است این امر سبب شده است که ما اطلاعات مکتوب و تاریخی چندانی از کیفیت وحی و کتاب نازل بر آنها نداشته باشیم. ضمنا انسان ابتدایى خصوصاً در زمان حضرت آدم و چند نسل بعدى. چون بر اساس فطرت سالمى که داشتند زندگى مى کرده اند اختلافات زیادى با هم نداشتند. ولی با گسترش نسل انسان و ظهور و بروز اختلافات و تضاد و نزاع ضرورت دین در قالب شریعت و قانون امرى اجتناب ناپذیر بود.

در جاى خود ثابت شده است که دین ازامور فطرى انسانها است. یعنى انسان فطرتاً طالب دین است بنابراین با پیدایش انسان دین نیز وجود داشته است. مشکلی که راجع به برخی از پیامبران مانند آدم (ع)و نوح(ع) وجود دارد ماقبل تاریخی بودن انها است این امر سبب شده است که ما اطلاعات مکتوب و تاریخی چندانی از کیفیت وحی و کتاب نازل بر آنها نداشته باشیم. ضمنا انسان ابتدایى خصوصاً در زمان حضرت آدم و چند نسل بعدى. چون بر اساس فطرت سالمى که داشتند زندگى مى کرده اند اختلافات زیادى با هم نداشتند. ولی با گسترش نسل انسان و ظهور و بروز اختلافات و تضاد و نزاع ضرورت دین در قالب شریعت و قانون امرى اجتناب ناپذیر بود. بنابراین اولین پیامبرى که شریعت آورد و داراى قانون تدوین شده بود حضرت نوح(ع) است. چنانکه خداوند در سوره بقره آیه 2 به این امر اشاره فرموده است. اما این بدان معنا نیست که قبل از حضرت نوح هیچ تکلیف و برنامه اى براى انسانها نبوده است. قطعاً حضرت آدم و نسل هاى او تا زمان حضرت نوح (ع) از وحی برخوردار بوده ونیز تکالیفى داشته اند و به خدا و معاد نیز معتقد بوده اند. آنها نیز مورد امر و نهى خداوند متعال بوده و در مقابل از ثواب و عقاب نیز برخوردار مى شده اند. اما در مورد کم و کیف برنامه های دینی و عبادت حضرت آدم (ع) و پس از او اطلاعات دقیقی در دست نداریم. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه