تفسیر مختصری از صلوات حضرت فاطمه(س) رو در اختیارم بذارید ممنونم میشم.

در کتاب فاطمه الزهراء بهجه قلب المصطفی نوشته آقای رحمانی همدانی این گونه آمده :سمعت شیخی و معتمدی آیة اللّه المرحوم ملّا علیّ المعصومی یقول فی التوسّل بالزهراء علیها السّلام: تقول خمسمائة و ثلاثین مرّة: اللهمّ صلّ على فاطمة و أبیها و بعلها و بنیها بعدد ما أحاط به علمک؛ و أیضا عنه (ره): إلهی بحقّ فاطمة و أبیها و بعلها و بنیها و السرّ المستودع فیها. تقضى حاجتک إن شاء اللّه تعالى. (بهجة قلب المصطفى: 252.)شنیدم استاد و معتمدم مرحوم ملا علی معصومی می فرمود: در توسل به حضرت زهرا پانصد و سی مرتبه می گویی اللهمّ صلّ على فاطمة و أبیها و بعلها و بنیها بعدد ما أحاط به علمک همچنین می گویی إلهی بحقّ فاطمة و أبیها و بعلها و بنیها و السرّ المستودع فیها که حاجتت انشالله برآورده خواهد شد1. معنای این صلوات این است : خدایا بر فاطمه ع و پدرش و شوهرش و فرزندانش و رازی که در او به امانت گذاشته شده به تعداد آنچه علمت بر ان احاطه دارد درود فرست .2. در بین کلمات این صلوات انچه نیاز به توضیح دارد «السرّ المستودع فیها» است . در تفسیر «السرّ المستودع فیها» موارد زیر ذکر شده است:الف ـ امام مهدی(ع)؛ب ـ امامت و ولایت؛ج ـ امر ائمه(ع)؛د ـ علوم ربانی؛3. ذکر «اللّهمّ صلّ علی فاطمة و أبیها و بعلها و بنیها و السّرّ المستودع فیها بعدد ما أحاط به علمک» نیز از مرحوم شیخ انصاری نقل شده است که البته نظر به توفیقات ایشان در زیارت حضرت مهدی (عج) بعید نمی‌دانند که آموزه‌ی ایشان باشد.4. درود و صلوات فرستادن بر پیامبر(ص)، فاطمه زهرا(ع) و ائمه اطهار(ع) آثار معنوی و مادّی فراوانی دارد؛[1] که هم در روایات و زیارت‌ها و دعاها غالب مواقع وقتی نام آن بزرگواران آمده، صلوات و سلام و درود هم با عبارت‌های گوناگون ذکر شده است.درود و صلوات فرستادن بر حضرت زهرا(س) و پدر، همسر و فرزندان ایشان نیز به عبارت‌های گوناگونی در دعاها و زیارت‌هایی که از معصومان(ع) نقل شده، آمده است؛ مانند: «الصَّلَاةَ عَلَیْهَا وَ عَلَى أَبِیهَا وَ بَعْلِهَا وَ بَنِیهَا»،[2] «صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهَا وَ عَلَى أَبِیهَا وَ بَعْلِهَا وَ بَنِیهَا».[3] و پیامبر اکرم(ص) می‌فرماید: «...إِنَّ اللَّهَ قَدْ وَکَّلَ بِهَا رَعِیلًا مِنَ الْمَلَائِکَةِ یَحْفَظُونَهَا مِنْ بَیْنِ یَدَیْهَا وَ مِنْ خَلْفِهَا وَ عَنْ یَمِینِهَا وَ عَنْ شِمَالِهَا وَ هُمْ مَعَهَا فِی حَیَاتِهَا وَ عِنْدَ قَبْرِهَا بَعْدَ مَوْتِهَا یُکْثِرُونَ الصَّلَاةَ عَلَیْهَا وَ عَلَى أَبِیهَا وَ بَعْلِهَا وَ بَنِیهَا»؛[4] خداى مهربان گروهى از ملائکه را مأمور نموده که فاطمه را از همه طرف محافظت کنند، این ملائکه که در زمان حیات فاطمه(س) و نزد قبر او و موقع رحلت وى با او می‌باشند صلوات فراوانى به حضرت فاطمه و پدر و شوهر و فرزندانش می‌فرستند.پیامبر اکرم(ص) در فضیلت و ثواب درود بر حضرت زهرا(س) فرموده است: «ای فاطمه! هرکس بر تو درود و صلوات بفرستد خداوند او را می ‌آمرزد و در هر جای بهشت که باشم وی را به من ملحق سازد».[5]پس اصل صلوات و درود بر آن بزرگواران دارای آثار نیک است؛ از این‌رو، صلوات به الفاظی مانند عبارت مطرح شده در پرسش که محتوای آن در برخی روایات آمده اشکال ندارد. و سیره علمای بزرگوار هم این‌گونه بوده است که در کتاب‌های خود هنگام ذکر روایتی از آن‌حضرت یا در وصف آن‌حضرت با عبارت دعایی «اللهمّ صلّ علی فاطمه و ابیها و بعلها و بنیها» نسبت به آن‌حضرت، پیامبر، امام علی و امام حسین و امام حسن(ع) ادای احترام می‌کردند.______________________________________[1]. ر.ک: «صلوات بر پیامبر و آل او هنگام شنیدن نام آن حضرت»، سؤال 2848؛ «اعتبار صلوات مخصوصه»، سؤال 18021؛ «صلوات بر غیر پیامبر»، سؤال 25629.[2]. طبری آملی، عماد الدین محمد، بشارة المصطفی لشیعة المرتضی، ج 2، ص 139، المکتبة الحیدریة، نجف، چاپ دوم، 1383ق.[3]. کفعمی، ابراهیم بن علی، البلد الأمین و الدرع الحصین، ص 296، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، بیروت، چاپ اول، 1418ق؛ حلی، رضی الدین علی بن یوسف، العدد القویة لدفع المخاوف الیومیة، محقق و مصحح: رجائی، مهدی، مرعشی، ص 224، محمود، کتابخانه آیة الله مرعشی نجفی، قم، چاپ اول، 1408ق.[4]. مجلسی، محمد باقر، بحار الأنوار، ج 43، ص 58، دار إحیاء التراث العربی، بیروت، چاپ دوم، 1403ق. معنای این صلوات چنین است: «خدایا! درود فرست بر فاطمه و پدر، شوهر و فرزندان فاطمه و ودیعه‌ای که در درون خود به امانت گذاشته شده (حضرت محسن که در حادثه فشار درب خانه حضرت زهرا(ع) به شهادت رسید) به عدد آنچه علم تو بر آن احاطه دارد. همچنین ر.ک: «حضرت محسن (ع) و چگونگی شهادت او»، سؤال 12047.[5]. «یَا فَاطِمَةُ مَنْ صَلَّى عَلَیْکِ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ وَ أَلْحَقَهُ بِی حَیْثُ کُنْتَ مِنَ الْجَنَّة»؛ اربلی، علی بن عیسی، کشف الغمة فی معرفة الأئمة، محقق و مصحح: رسولی محلاتی، هاشم، ج 1، ص 472، نشر بنی هاشمی، تبریز، چاپ اول، 1381ق؛ .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه