تخمین زمان مطالعه: 2 دقیقه
در منابع قابل دسترس، این گزارش برای اولین بار در کتاب الخرائج و الجرائح[1] راوندی(573 ق) به صورت مرسل از امام صادق(ع) نقل شده و منابع بعدی نیز از این کتاب نقل کردهاند.کتاب یاد شده را میتوان منبعی قابل استناد دانست، اما همانطور که گفته شد، روایت به صورت مرسل نقل شده و از آنجا که در منابع دیگر نیز گزارش نشده است، به نوعی خبر واحد است. به هر حال ترجمه صحیح روایت این است:هنگامی که امام علی(ع) عمرو بن عبدود را به هلاکت رساند، شمشیرش(ذوالفقار) را به دست فرزندش حسن(ع) سپرد و به او فرمود: به مادرت بگو که آنرا بشوید. حسن(ع) شمشیر را برد و هنگامی که علی(ع) نزد پیامبر(ع) بود، آنرا برگرداند، اما هنوز در وسط شمشیر قطره خونی بود که پاک نشده بود!علی(ع) فرمود: مگر زهرا(س) آنرا نشسته بود؟! حسن(ع) پاسخ مثبت داد. علی(ع) فرمود: پس این قطره خون چیست؟!پیامبر(ص) رو به علی(ع) کرد و فرمود: از شمشیرت بپرس و او پاسخ خواهد داد. علی(ع) شمشیر را بلند کرد و از او پرسید: مگر همسر پاکیزهام تو را از خون آن انسان پلید و نجس پاک نکرده بود؟! خداوند شمشیر را به زبان آورد و او گفت: بله! اما تو تا کنون فردی که فرشتگان نسبت به او کینهای بیش از کینه به عمرو بن عبدود داشته باشند را با من نکشتهای و از اینرو خدایم به من فرمان داد تا این قطره خون سهمیه من باشد و آنرا در خودم جذب کنم و هیچگاه تو مرا از غلاف در نمیآوری، مگر آنکه فرشتگان آن قطره خون را دیده و بر تو درود میفرستند. .
اسلام کوئست
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.