تخمین زمان مطالعه: 2 دقیقه
یکی از شهدای کربلا که روز عاشورا در راه مکتب امام حسین(ع) به فیض شهادت رسید، عامر بن مسلم[1] بن قیس[2] بن مسلمة بن طریف بن أبان[3] عبدی[4] بود. برخی از منابع رجالی – که بیشتر به تحلیل افراد از دیدگاه سندشناسی روایات میپردازند - عامر را از اصحاب امام حسین(ع) برشمردهاند، اما از وی با عنوان مجهول و ناشناس یاد کردهاند.[5]به هر حال، وی از قبیلهی عبد القیس، و از اهالی بصره بود. [6] به دنبال نامهی امام حسین(ع) به مردم بصره، جمعى از شیعیان آنجا در منزل ماریه بنت سعد از قبیلهی عبدالقیس که خانهی او مرکزی براى گفتوگوى شیعیان بود، گرد آمده و برخی از آنان برای پیوستن به امام(ع) عازم شدند.[7] برخی از نویسندگان معاصر معتقد است که عامر بن مسلم نیز یکی از اعضای این گروه بود.[8] در این گروه اعزامی افرادی چون یزید بن ثبیط حضور داشتند و آنچه در جریان سفر برای آنان نقل شده در مورد عامر بن مسلم نیز – با فرض بودن ایشان در آن گروه – مصداق خواهد داشت.به هر حال عامر بن مسلم در کنار امام(ع) ماند و در روز عاشورا و در حملهی اول دشمن به شهادت رسید.[9]در زیارت ناحیه نیز از این شهید یاد شده و بر او درود فرستاده شده است.[10]فضل بن عباس بن ربیعة بن حارث بن عبد المطلب نیز، آنگاه که در اشعار خود بنیامیه را مورد نکوهش قرار میدهد و از یاران امام(ع) تجلیل میکند، از فردی به نام عامر نیز یاد میکند:«ارجعوا عامرا و ردوا زهیرا ثم عثمان فارجعوا عازمینا»؛[11]عامر و زهیر و آنگاه عثمان را بازگردانید و سپس برگردید.برخی از متأخرین احتمال میدهند که مراد از عامر در این شعر، همان عامر بن مسلم باشد.[12] .
اسلام کوئست
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.