جلسه دوازدهم فصل پنجم محبت و رحمت در خانه

جلسه دوازدهم فصل پنجم محبت و رحمت در خانه فصل پنجم بحث ما درباره محبت و رحمت در خانه است . شاید بهتر از این بحث در فصلهاى مطرح شده نداشته باشیم و لذا در این موضوع باید بررسى بیشترى داشته باشیم و امیدوارم حضرت بقیة الله (عج ) لطف فرماید تا ما به مطالب این فصل عمل کنیم . محبت نظیر قانون جاذبه در این جهان است همان طورى که این جهان پا برجاست روى قانون جاذبه ، خانه و خانواده پا برجاست روى محبت و رحمت این جهان از ذره یعنى از اتم تا کهکشانها همه و همه بواسطه قانون جاذبه پابرجا هستند اگر یک لحظه قانون جاذبه از جهان برداشته شود نظم آن به هم مى خورد و بطور کلى جهان طبیعت نابود مى شود همچنین است محبت در خانه اگر در خانه محبت نباشد نابود شدنى است اگر محبت در خانواده نباشد آن خانواده از هم پاشیده مى شود باید بگویم خانه اى که در آن محبت نیست همانند قبرى است که در آن عذاب باشد. خانه اى که در آن محبت نباشد زندگى حقیقى در آن نیست بلکه مردگى است ؛ مرگ تدریجى است آن هم تواءم با شکنجه لذا از الطاف پروردگار عالم این است که وقتى تشکیل خانواده شد محبت طبیعى را عنایت مى کند رحمت و دلسوزى طبیعى را عنایت مى کند. قرآن مى فرماید: ومن آیاته ان خلق لکم من انفسکم ازواجا لتسکنوا الیها و جعل بینکم مودة و رحمة(93) از نشانه هاى خدا در این جهان این است که براى مرد زن آفریده است و براى زن مرد آفریده است تا تشکیل خانواده بدهند و براى یکدیگر آرام بخش باشند و براى این تشکیل خانواده بین شما محبت و رحمت قرار داد و کمبودى را که در خانواده است بر طرف کرد. شما مى دانید هر بنائى ملاط لازم دارد و نمى شود خانه اى را با سنگ و آجر و آهن تنها بنا کرد بلکه ملاط مى خواهد. در بناى خانه ازدواج هم این گونه است . اگر به یاد داشته باشید روزهاى اول روایتى را خواندم که پیغمبر اکرم (صلى الله علیه و آله ) فرموده است : ما بنى بناء فى الاسلام احب الى الله عز وجل من التزویج(94) هیچ بنائى افضل از تشکیل خانواده نیست . و ملاط این بنا محبت و رحمت است . همان گونه که اگر مصالح ساختمانى ملاط نداشته باشد ویرانه اى بیش نیست اگر در خانواده هم محبت نباشد ویرانه اى بیش نیست . دو بحث در اینجا مطرح است : یک بحث این است که چه چیزهائى این محبت خدادادى را از بین مى برد و دیگر این که چه چیزهائى محبت در خانه را زیاد مى کند. الف - آفات محبت : 1- تند خوئى اول چیزى که محبت را از خانه مى برد و شیشه محبت را مى شکند تند خوئى است . اختلاف ، تندى ، پرخاشگرى ، شیشه محبت را زود مى شکند. اگر زن در مقابل شوهر زبان دراز شد، پرخاشگر شد همان جمله اولش یک ضربه به احساس مرد مى زند. اگر مرد تند خو شد همان فریاد او، تندى او، در مرتبه اول یک ضربه به محبت مى زند و اگر خداى نکرده این تند خوئى از طرف هر دو ادامه پیدا کند قطعا شیشه محبت شکسته مى شود. و بالاتر بگویم محبت به نفرت مبدل مى شود. به سنگدلى و قساوت مبدل مى شود. مخصوصا اگر در تند خوئیها و پرخاشگریها زخم زبان باشد و العیاذ بالله کسى را به رخ او بکشند. یعنى مثلا زن مردى را به رخ شوهرش بکشد بگوید ببین چه زندگى خوبى دارد، چه مرد خوبى است یا العیاذ بالله مرد زنى را به رخ زنش بکشد بگوید ببین زن همسایه چه زن خوبى است . این جمله باندازه اى کوبندگى دارد که نه فقط محبت را از بین مى برد بلکه نفرت مى آورد، نه فقط رحمت و دلسوزى را از بین مى برد که قساوت و سنگدلى مى آورد. باید مواظب باشیم این گونه امور در زندگى ما نباشد. 2- فحش و کتک اما مسئله فحش و ناسزا و کتک اصلا مربوط به بحث ما نیست و تکرار مى کنم که اگر در زبان مردى و یا زنى العیاذ بالله فحش باشد این مرد و زن شخصیت ندارد. خدا و پیغمبر خدا و ائمه طاهرین با آنها قهرند. شخصى رفیق همیشگى امام صادق (علیه السلام ) بود هر کجا امام صادق (علیه السلام ) مى رفت دنبال او بود. روزى امام (علیه السلام ) در راه بود و او هم دنبال امام صادق (علیه السلام )، غلام این مرد عقب ماند صدایش کرد غلام نشنید مرتبه دوم صدا زد غلام نشنید و جواب نداد مرتبه سوم عصبانى شد گفت یابن الفاعله با تو هستم یعنى ولد زنا. همین که ناسزا و فحش به زبان این مرد آمد امام (علیه السلام ) ایستاد و دست به پیشانى مبارک زد یعنى عزا شد سپس گفت : سبحان الله ، به مادرش تهمت زنا زدى ؟ من تا الان تو را آدم با ورعى مى دانستم ولى الان معلوم شد که چنین نیست . گفت یابن رسول الله مادرش سندى و مشرک است . امام (علیه السلام ) فرمود مگر نمى دانى که هر قومى براى خودش ‍ قانون ازدواج دارد؟ دیگر حق ندارى با من باشى . راوى حدیث مى گوید دیگر ندیدم که این مرد با امام صادق (علیه السلام ) راه برود(95): از این روایت چه استفاده مى کنیم ؟ اگر کسى به بچه اش فحش دهد ولو تقصیر داشته باشد اگر به خانمش فحش دهد ولو تقصیر داشته باشد اگر یک خانمى به شوهرش فحش دهد ولو تقصیر داشته باشد خدا از او قهر مى کند حضرت زهرا(علیهاالسلام ) و پیغمبر اسلام و ائمه طاهرین از او قهر مى کنند و از جمله آقاى ما حضرت ولى عصر (عج ) از او قهر مى کند. و از طرفى این فحش مجسم مى شود و بصورت بدى هم مجسم مى شود و رفیق او در عالم برزخ و قیامت است و در قیامت رسواست . عایشه در نزد پیغمبر اکرم (صلى الله علیه و آله ) نشسته بود دو سه نفر یهودى تبانى کرده بودند به پیغمبر اکرم (صلى الله علیه و آله ) جسارت کنند یکى از آنها رد شد و گفت سام علیکم یعنى شمشیر بر تو باد بقول امروزیها مرگ بر تو (سلام علیکم یعنى سلام و درود بر تو باد) پیغمبر اکرم فرمودند علیکم یعنى آنچه گفتى بر خودت باد عایشه صبر کرد یهودى دوم آمد گفت سام علیکم حضرت فرمودند علیکم سومى رد شد گفت سام علیکم . عایشه دیگر نتوانست تحمل کند و انصافا هم تحملش مشکل است گفت یابن القردة و الخنازیر چه مى گوئى ؟ یعنى اى پسر میمونها و خوکها چه مى گویى و این را عایشه از قرآن گرفته بود زیرا این یهودیها همانها هستند که پدرانشان خوک و میمون شدند بالاخره عایشه فحش داد. پیغمبر تند شد رنگش تغییر کرد و فرمود عایشه چه گفتى ؟ گفت یا رسول الله ! ببین چه کار مى کنند؟ پیغمبر(صلى الله علیه و آله ) فرمودند آنها هرچه گفتند من جوابشان را دادم این دیگر فحش ندارد بعد فرمودند عایشه ! نمى دانى اگر فحش مجسم شود بصورت بدى مجسم مى شود و رفیق انسان است در قبر، مونس انسان است در برزخ و محشر. قرآن مى فرماید: یوم تجد کل نفس ما عملت من خیر محضرا و ما عملت من سوء تود لو ان بینها و بینه امدا بعیدا(96) مى فرماید: هر کار خوبى که انجام بدهید در روز قیامت مونس و همراه شماست و کارهاى بد به صورتهاى بدى درمى آید و باندازه اى انسان رسوا مى شود که بقول قرآن مى گوید اى کاش بین من و اعمال بدم خیلى فاصله بود. تود لو ان بینها و بینه امدا بعیدا لذا یک مسلمان باید مؤ دب باشد یکى از سفارشهائى که امام صادق (علیه السلام ) بارها به شیعه دارد این است که اى شیعه ! مؤ دب باش . طورى رفتار کن که مردم به امام صادق (علیه السلام ) آفرین گویند که چه پیروانى دارد. یک خانم با شخصیت زشت است که در زبان او فحش باشد به بچه هایش یا دیگران . مخصوصا معملهاى سر کلاس و زن در مقابل شوهر و لذا مى گوئیم که فحش ‍ را باید از بحث خارج کرد و همچنین است کتک . براى این که به اندازه اى گناه دارد که رسول اکرم (صلى الله علیه و آله ) روى منبر مى فرمودند اگر مردى کشیده اى به صورت زنش بزند در روز قیامت پس از رسوایى به جهنم مى رود و خطاب به مالک جهنم مى شود که هفتاد کشیده از آتش جهنم به صورت او بزند. کتک زدن کار مسلمان حقیقى نیست ، کار یک انسان با شخصیت نیست . انسان با شخصیت دست دراز نیست حالا اگر خانمى پیدا شود که شوهرش را بزند دیگر این زن نیست لاابالى و احمق است . لذا ما فحش و کتک را از بحث خارج مى دانیم . براى این که اینها نه محبت را که انسانیت را از بین مى برند. 3- زخم زبان دیگر زخم زبان است که شیشه محبت را مى شکند و گناهش باندازه اى بزرگ است که امام صادق (علیه السلام ) مى فرماید: پروردگار عالم فرموده است : من هان لى ولیا فقد ارصد لمحاربتى(97) اگر کسى به ولى من توهین کند مثل این است که با خدا جنگ کرده است . و پروردگار عالم فرموده است هرکس با من بجنگد با او مى جنگم و معلوم است خدا با کسى اگر بجنگد دنیا و آخرتش به کجا مى رسد. بحث ما در این است که آقا به خانمش بگوید ببین زن فلانى چقدر خوب است ، زن به شوهرش بگوید ببین مرد فلانى چقدر خوب است ما که خیرى در خانه تو ندیدیم . رسول گرامى (صلى الله علیه و آله ) روى منبر مى فرمود اگر زنى به شوهرش بگوید ما که خیرى در خانه تو ندیدیم تمام اعمال خیرش حبط مى شود اگر مردى به زنش بگوید ما که از تو خیرى ندیدیم تو هم زن نشدى تمام اعمالش حبط مى شود. یعنى در نامه عملش دیگر کار خیرى نخواهد بود. ما باید دست از توهین برداریم مخصوصا از خانمها، از آقایان تقاضا دارم پیش دیگرى شوهرت را کوچک نکن ، پیش دیگرى زنت را کوچک نکن و این گناهش خیلى بزرگ است . زخم زبانها دو گونه است : یک قسم آن زود از بین مى رود مثلا کسى که یک زخم زبان بزند اما خیلى دل را زخم نکند این که عقربى مى شود داخل قبر که بعد از مدتى کوتاه نابود مى شود اما یکوقتى زخم زبان نظیر شمشیر است زخمش عمیق است این عقربى مى شود که تا روز قیامت او را اذیت مى کند و در جهنم هم او را مى گزد و گزیدن او از آتش جهنم هم بدتر است . یکى از علماى بزرگ را در خواب دیدند از حال او سؤ ال کردند گفت الحمدلله وضعم خوب است باغى دارم ، حور العینى دارم ، قصرى دارم ، رفت و آمدى دارم ، ملائکه با من رفت و آمد دارند و خادم من هستند وضعم خیلى خوب است اما صبح به صبح یک عقرب مى آید و یک نیش ‍ به پایم مى زند و باید با درد آن تا فردا که دو مرتبه مى آید بنالم سؤ ال کردند مگر چه کردى ؟ گفت یک زخم زبان زدم و فراموش کردم توبه کنم ، ساده گرفتم ، توبه نکردم این عقرب را نکشتم . با آب توبه هم همه چیز را مى شود شست و از بین برد. هر بى برکتى در خانه را مى شود از بین برد اما بدا به حال آن کسى که توهین کند و بگوید دلم حال آمد. مى گفت تا یکى دو حرف سنگنین به زنم نگویم نمى توانم بنشینم . مى دانى یعنى چه ؟ یعنى تا دو تا عقرب براى خودم نسازم و در شب اول قبر تا محشر به جان خود نیندازم نمى توانم بنشینم . زن مثل شمشیر زخم زبان مى زند بعد هم مى گوید دلم حال آمد، نه خانم ! دلت حال نیامد نمى دانى چه مارى براى خودت تهیه کردى ! این مار را آن کسانى که چشم بصیرت داشته باشند مى بینند به گلویت پیچیده است . نمى بینى . چه وقت مى بینى ؟ هنوز در قبر نرفته مى بینى . همان وقتى که عزرائیل مى آید بقول قرآن چشمها تیزبین مى شود و آن وقت زخم زبانى را که به شوهرش زده مى بیند و آن وقت آن زخم زبانى که به زنش زده و یک مار سیاهى به گردنش ‍ پیچیده است و با این مار سیاه باید داخل قبر شود و او را تا روز قیامت بگزد مى بیند. باید دید این زخم زبان چقدر کوبندگى دارد و عمیق است . آنچه باید زن و مرد به آن توجه داشته باشند این است که زخم زبان ، یکدیگر را کوچک کردن ، مخصوصا در مقابل دیگران ، دیگرى را به رخ همدیگر کشیدن ، باندازه اى ضربه به محبت مى زند که بعضى اوقات مبدل به نفرت مى شود؛ مبدل به قساوت و سنگدلى مى شود و زندگى سخت و خانه مثل قبر تواءم با شکنجه مى شود. بنابر این تقاضا دارم تند نباشید. رسول گرامى (صلى الله علیه و آله ) روزى بر روى منبر فرمودند کدام دستگیره ایمان از همه کوچکتر است ؟ یعنى چه چیزى موجب نجات انسان است که بالاتر از آن وجود ندارد کسى گفت یا رسول الله نماز. دیگرى گفت روزه . و دیگرى زکات . یک کسى گفت جهاد در راه خدا. هرکس چیزى گفت و نتوانستند جواب بدهند پیغمبر اکرم (صلى الله علیه و آله ) فرمودند: اینهائى که گفتید خوب است اما محکمترین دستگیره براى انسان : الحب فى الله والبغض فى الله(98) آن که خیلى نجات دهنده است این است که انسان براى خدا برادران مسلمان خود را دوست داشته باشد و دشمنان اسلام را دشمن بدارد. یعنى زنش را بخاطر خدا دوست داشته باشد براى این که مسلمان است نه براى این که شهوت را ارضاء مى کند. این که مردانگى نیست این مربوط به حیوانهاست و ما قبلا گفتیم ارضاء شهوت یکى از فوائد کوچک تشکیل خانواده است . مرد باید به زنش محبت داشته باشد براى این که مسلمان است و زن به شوهرش محبت داشته باشد براى این که مسلمان است . خانم افتخار کند که شوهرش معلول است ، مجروح است شهید است و فرزند شهید دارد. آقا افتخار کند که همسرش سیده است ، نماز مى خواند، روزه مى گیرد. محمد بن حکیم مى گوید خدمت امام باقر (علیه السلام ) نشسته بودیم پیرمردى روشن ضمیر با قدى خمیده عصا زنان آمد ابتدا به امام باقر(علیه السلام ) سلام کرد بعد به همه یک یک سلام کرد سپس گفت یابن رسول الله مى خواهم کنار شما بنشینم امام (علیه السلام ) فرمودند بنشین . در کنار امام (علیه السلام ) نشست و گفت یابن رسول الله من حلال شما را حلال مى دانم و حرام شما را حرام مى دانم من دوستان شما را دوست مى دارم نه از این جهت که خویشان من هستند از این جهت که دوست شما هستند. دشمنان شما را دشمن مى دارم نه از این جهت که دشمنى شخصى با آنها دارم بلکه بخاطر این که دشمن شما هستند من وضعم این است آیا اهل نجاتم ؟ امام باقر(علیه السلام ) بر افروخته شد، خوشحال شد و فرمودند دلخوش باش من خدمت پدرم امام سجاد(علیه السلام ) بودم کسى خدمت او رسید و همین را گفت که یابن رسول الله من حلال شما را حلال و حرام شما را حرام مى دانم دوستان شما را بخاطر شما دوست مى دارم و دشمنان شما را بخاطر شما دشمن مى دارم آیا اهل نجاتم ؟ امام سجاد(علیه السلام ) فرمودند: دلخوش باش . هنگام مرگ ، پیغمبر مى آید امیرالمؤ منین مى آید، حضرت زهراء و امام حسن و امام حسین مى آیند، از آب کوثر سیراب مى شوى و با خشنودى بر پیغمبر و امیرالمؤ منین و حضرت زهراء و امام حسن و امام حسین وارد مى شوى . محمد بن حکیم مى گوید تا این روایت را امام باقر(علیه السلام ) دوباره خواند. دیگر از بس این پیرمرد تلاطم درونى پیدا کرد غش کرد و امام باقر(علیه السلام ) او را به هوش ‍ آوردند و بعد از به هوش آمدن براى تبریک و تیمن دستهایش را به بدن امام باقر(علیه السلام ) کشید و بدن خودش را متبرک کرد بعد اجازه مرخصى گرفت بلند شد و رفت و امام باقر(علیه السلام ) پیوسته نگاهش مى کردند با رفت بعد رو کردند به ما و فرمودند: اگر کسى بهشت مى خواهد به این پیرمرد نگاه کند. این روایت چه مى گوید؟ دیگران را دوست داشته باشید نفرت از شیعه نداشته باشید نفرت از مسلمان گناهش بزرگ است این کینه ها موجب مى شود دعایتان مستجاب نشود این کینه ها این پرخاشگریها موجب مى شود خانه شما بى برکت بشود شهر شما بى برکت مملک شما بى برکت بشود. همدیگر را دوست داشته باشید. علامت مؤ من این است که آنچه براى خود مى پسندد براى دیگران هم بپسندد و آنچه براى خود نمى پسندد براى دیگران هم نپسندد. بچه دارى مشکل است تو یک ساعت دو ساعت بچه دارى کن چقدر مشکل است . یک شبانه روز نمى توانى بچه دارى کنى نمى توانى خانه دارى کنى اگر منزل پله داشته باشد حداقل صد مرتبه باید از این پله ها پائین و بالا بروى تا یک غذائى را آماده کنى . یکمقدارى در خانه به خانمت کمک کن چرا کمک نمى کنى ؟ از امیرالمؤ منین (علیه السلام ) که بالاتر نیستى . پیغمبر اکرم (صلى الله علیه وآله ) بر امیرالمؤ منین (علیه السلام ) وارد شد و دید عدس پاک مى کند. پیغمبر بز مى دوشید، جارو مى کرد، نان مى پخت . ما وقتى شخصیتیم که در منزل به خانم کمک کنیم . خرج و مخارج خانه مشکل است ، سنگین است ، سر و کار داشتن با مردم مشکل است شوهر تو که صبح به اداره مى رود با این ارباب رجوعهاى پرتوقع سر و کار دارد کارش مشکل است این شوهر تو که کسب دارد تا مخارج تو و فرزندانت را تهیه کند باید با مردم سر و کله بزند روحش کسل مى شود شب که مى آید آرامش مى خواهد، خواب مى خواهد، جاى آرام مى خواهد با تندى و پرخاشگرى تو نمى تواند بسازد. باید آنچه براى خودت دوست دارى براى شوهرت هم دوست داشته باشى اگر شوهر تندى کرد تو تبسم کن و خستگى را از دل او درآور اگر دیدى زنت به هنگام ورود تو زینت نکرده یا لباسى که مى پسندى نپوشیده ندیده بگیر اگر اخم دارد، ترشروئى دارد، نشاطى دارد تبسم کن با همان خستگى که دارى تبسم کن . آنچه براى خود دوست دارید براى او هم دوست داشته باشید و آنچه براى خود نمى پسندید براى او هم نپسندید تا برکت خدا، رحمت خدا، راءفت خدا هم در دنیا و هم در آخرت شامل حال شما بشود ان شاءالله . .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه