يوم الخروج كه يكي ديگر از نامهاي قيامت است به چه معناست؟

اين نام تنها در يك آيه قرآن مجيد آمده است، در آيه 42 ق ضمن اشاره به روزي كه نفخ دوم صور دميده مي شود، مي فرمايد «ذلِكَ يَوْمُ الْخُرُوجِ» [آن روز روزي است كه همه اموات زنده شده (و از قبرها) خارج مي شوند] آري آن روز، روز خارج شدن است از مرگ به حيات و از عالم برزخ به عالم آخرت، و از درون به برون، و از پنهان به آشكار!همين معني به شكل ديگري در آيه 43 معارج آمده است آنجا كه مي فرمايد «يَوْمَ يُخْرَجُونَ مِنَ الْاَجْداثِ سِراعاً كَاَنَّهُمْ اِلي نُصُبٍ يُوفِضُونَ» [روز موعود آنها همان روزي است كه از قبرها به سرعت خارج مي شوند. گوئي به سوي بتهايشان مي دوند]! اين تعبير نشان مي دهد حوادث قيامت در آغاز كار با سرعت فوق العاده اي انجام مي گيرد، و در عين حال طعنه و سخريه اي است نسبت به بت پرستان و بت پرستي كه مهمترين بخش زندگاني آنان را تشكيل مي داد، و بيشترين توجه آن سبك مغزان را به خود تخصيص داده بود، به طوري كه دويدن آنها به سوي بتها به عنوان نمونه روشن «شتاب» معرفي شده است، دويدن و شتاب به سوي بتها در يك روز جشن و يا عزا، و يا در حال بازگشت از سفر، و از اينجا روشن مي شود كه نكته لطيفي در آيه نهفته شده استwww.eporsesh.com .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه