تخمین زمان مطالعه: 2 دقیقه
در پاسخ سوال قبلی گفتیم، که عنوان امتحان، بر تمام عناوین، حاکم است. لذا اگر به فرض، مرگ فرزند، عقوبت گناه والدین باشد، در صورتی گناه آنها بخشیده می شود، که در مقابل این سوال جدید (مرگ فرزند)، طبق دستور خدا رفتار کنند؛ یعنی بدانند که خدا، مالک کلّ هستی است و به کسی فرزند، بدهکار نیست. لذا فرزند ما، بنده و مخلوق اوست؛ و او هر گاه بخواهد و حکمتش اقتضاء کند، بنده اش را به دنیا می آورد و هر گاه بخواهد از دنیا می برد. پس وظیفه ی ما، آن است که به قضای او راضی باشیم؛ و خودمان را از خدا، طلبکار ندانیم.تبصره:دقّت شود که خدا، به جرم گناه پدر، فرزند را از کمالاتش محروم نمی کند. بلکه گاه هست که عمر فرزند تمام شده، و خداوند متعال می خواهد او را از دنیا ببرد؛ امّا او را به نحوی می برد، که رفتن او، امتحان برای والدینش هم باشد؛ و چه بسا حالتی پیش می آورد که آنها این حادثه را عقوبت گناه خود بدانند. در این حالت، خدا می خواهد با یک امتحان، یک فرصت جدید به والدین او بدهد تا گناه خودشان را جبران کنند. بلکه گاه عمر فرزند تمام نشده، امّا خداوند متعال به خاطر عنایتی که به والدین او دارد، می خواهد آنها را تنبیه کند و امتحانی پیش پایشان بگذارد تا فرصت جبران گناه خود را داشته باشند. لذا آن فرزند را قبل از رسیدن اجلش، از دنیا می برد؛ امّا از آن سو، آن فرزند را هم مورد فضل خود قرار می دهد؛ و آن کمالاتی را که بنا بود او با زندگی در دنیا کسب، کند، به او می دهد. چرا که او جبّار(جبران کننده) است. .
پرسمان دانشگاهیان
تماس با ما
آدرس : آزمايشگاه داده کاوي و پردازش تصوير، دانشکده مهندسي کامپيوتر، دانشگاه صنعتي شاهرود
09111169156
info@parsaqa.com
حامیان
همكاران ما
کلیه حقوق این سامانه متعلق به عموم محققین عالم تشیع است.