گناه اصحاب شمال چيست كه به كيفر سه گانه دچار مي شوند؟

در آياتي از سوره ي واقعه آمده است: «انّهم كانوا قبل ذلك مترفين و كانوا يصّرون علي الحنث العظيم و كانوا يقولون ائذا متنا و كنّا تراباً و عظاماً ءانّا لمبعوثون»(1): آنها در دنيا مغرور و مست نعمت بودند و بر گناهان بزرگ اصرار داشتند و مي گفتند آيا هنگامي که مرديم و خاك شديم بار ديگر برانگيخته مي شويم.لذا گرفتاري اصحاب شمال را در سه جمله ودر سه گناه بيان مي دارد اول آنكه آنان سرمست و مغرور فزوني نعمت هستند. چنانكه فساد جامعه هاي بشري از گروه متنعّمين مغرور است كه عامل گمراهي ديگران نيز هستند و سرنخ تمام جنگها و خونريزي ها و جنايات و انحرافات به دست اين گروه است. ودومين گناه آنان اصرار بر گناهان بزرگ است. و نهايتاً و سومين گناهشان انكار قيامت است. كه خود سرچشمه ي بسياري از معاصي ديگر است. و به راستي كه وقتي انسان بپندارد كه حساب و كتابي در كار نيست و نسبت به كارهاي خلاف و سؤش هيچ مؤاخذه اي نمي شود وجدان و اخلاق و انسانيت آنها نيز تحت الشعاع قرار گرفته و پرده ضخيم غفلت روي آنها كشيده مي شودو اين چنين دچار كيفرهاي سه گانه مي شوند. پی نوشت:1-واقعه/48-45.منبع: تصویر دوزخ و دوزخیان در قرآن کریم، فاطمه کریمی،انتشارات جامعه القرآن الکریم .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه