لطفا در مورد زندگی‌نامه حکیمه(حلیمه) بنت موسی بن جعفر(ع) توضیح دهید.

حکیمه نام یکی از دختران امام کاظم(ع) است.[1] ایشان از راویانی بود که از برادرش امام رضا(ع) حدیث نقل می‌کرد.[2]در یکی از این روایات، حکیمه نقل می‌کند: روزی امام رضا(ع) را دیدم که کنار درب هیزم‌خانه(آشپزخانه) ایستاده و آهسته سخن می‌گوید و من فرد دیگری را نمی‏دیدم! از ایشان پرسیدم: با چه کسی آهسته سخن می‌گویید؟ امام(ع) فرمود: این عامر زهرایی (ظاهرا یکی از جنیان) است که نزد من آمده، و چیزی از من می‌پرسد و درد دل می‌کند. به ایشان گفتم: من هم دوست دارم سخن او را بشنوم. امام(ع) فرمود: اگر تو سخنش را بشنوی، (تحملش را نخواهی داشت) و یک‌سال تب می‌کنی(مریض می‌شوی). دوباره از ایشان خواستم که صدای وی را بشنوم؛ امام(ع) نیز قبول فرمود. من گوش دادم و صدایی مانند سوت شنیدم و تا یک‌سال تب مرا گرفت.[3]همچنین وی راوی برخی کرامات امام جواد(ع) در هنگام تولد ایشان بود:[4]وقتی برای تولد حضرت جواد(ع) به بالین مادرش خیزران رفتم، حضرت رضا(ع) به من فرمود: هنگام ولادتش حضور داشته باش و به همراه خیزران و قابله‌اش وارد اتاقی شوید. سپس چراغی برای ما گذاشت و در را بر روی ما بست. هنگامی که درد زایمان به سراغ خیزران آمد، روبروی او تشتی بود، اما چراغ خود بخود خاموش شد و من از خاموش‌شدن چراغ (در آن وقتی که لازمش داشتیم) ناراحت شدم. در همین گیر و دار بودیم که احساس کردم که امام جواد(ع) داخل تشت است و روی بدنش چیز نازکی شبیه جامه قرار دارد و نورش می‌درخشد، به طوری که اتاق را روشن کرده است و ما با همان نور او را دیدیم. من فورا او را برداشتم و روی دامن داده، آن روکش نازک را از بدنش گرفتم. در همین هنگام که کار زایمان تمام شده بود، برادرم امام رضا(ع) درب را باز کرد و وارد اتاق شد و فرزندش را گرفت و در گهواره گذاشت و به من فرمود: حکیمه! کنار گهواره او باش.حکیمه نقل می‌کند که در روز سوم تولدش بود که چشم به طرف آسمان گشود و شهادتین را گفت. من با نگرانی نزد برادرم رفته و گفتم که چیزهای شگفت‌آوری از این نوزاد می‌بینم! امام فرمود: مثلا چه چیزی؟ من هم آن رخداد را برایش نقل کردم. امام به من فرمود: آنچه بعدها از شگفتی‌های او خواهید دید، بسیار بیشتر از این خواهد بود![5]در کوه‌های بهبهان مزاری منسوب به حکیمه دختر امام کاظم(ع) وجود دارد.[6]علاوه بر آن زیارتگاهی در جنوب گچساران وجود دارد که آن را منتسب به ایشان می‌دانند. .

اسلام کوئست

مرجع:

ایجاد شده در 1400/12/23

لینک کوتاه