مستدعى است در خصوص دین بفرمایید: الف) آیا اصل بر تمکّن مدیون است و در صورت ادّعاى عدم تمکّن، باید عدم تمکن خود را اثبات نماید، یا اصل بر عدم تمکّن مدیون است و داین باید تمکّن مدیون را هنگام مطالبه طلب خود اثبات نماید؟ ب) آیا در مسأله فوق بین این که سبب دین، قرض، بیع یا جنایت باشد، تفاوتى وجود دارد؟

الف: اگر حالت سابقه تمکّن بوده است استصحاب مى شود و اگر عدم تمکّن بوده و یا مجهول است مدّعى تمکّن باید اثبات کند و در هر حال در این گونه موارد بر قاضى لازم است که نسبت به حال مدیون دستور فحص دهد. ب: تفاوتى ندارد. منبع: استفتائات جدید (ج 4)، آیت‌‌ الله العظمی مکارم، قم: انتشارات امام علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام، 1393. .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه