شعری از مهدی رحیمی در مدح امام هادی علیه السلامتمام زاویه‌ها را کشیده ای قائم آهای سرو قدِ سرترین سرت سالم غزال "اُم ولد"نور چشم های جوادپدر بزرگ شب قدر-حضرت قائم- پدر:غریب پدر:آشنا پدر:مظلومپسر:مراد پسر:مجتهد پسر:عالم نشانه های امامت تمام شد وقتیشکفت کنج لبت خالی از بنی هاشم تو با لباس سپیدی و بالباس سیاهبرای دیدن تو کعبه می شود عازم درست نیمه ی ذی الحجه بعد حج هر سالتو مَحرمی و حرم می شود تو را مُحرم زیارتی به بلندای جامعه از توستزیارتی که شب قدر می شود لازم زیارتی که خودش هست "محتشم"پروردرست کرده به کرّات "اکبر ناظم"

شعری از مهدی رحیمی در مدح امام هادی علیه السلامتمام زاویه‌ها را کشیده ای قائم آهای سرو قدِ سرترین سرت سالم غزال "اُم ولد"نور چشم های جوادپدر بزرگ شب قدر-حضرت قائم- پدر:غریب پدر:آشنا پدر:مظلومپسر:مراد پسر:مجتهد پسر:عالم نشانه های امامت تمام شد وقتیشکفت کنج لبت خالی از بنی هاشم تو با لباس سپیدی و بالباس سیاهبرای دیدن تو کعبه می شود عازم درست نیمه ی ذی الحجه بعد حج هر سالتو مَحرمی و حرم می شود تو را مُحرم زیارتی به بلندای جامعه از توستزیارتی که شب قدر می شود لازم زیارتی که خودش هست "محتشم"پروردرست کرده به کرّات "اکبر ناظم" دوتا فقط همه ی راز جامعه ست بگوفقط"بکم فتح الله" فقط "بکم یختم" .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه