این جانب زمین موقوفه‌ای را در اردکان اجاره و با توجه به مفاد قرارداد، در آن ساختمانی را ایجاد کرده‌ام. آنچه بین این جانب و متولی موقوفه گذشته، این بوده که با این قرارداد، این جانب نتوانم پس از ده سال قیمت ساختمان را از متولی وقف مطالبه کنم و همچنان به کار خودم ادامه دهم. هرگز قصد و نیت باطنی این جانب این نبوده که هستی و سرمایه زندگی خودم را در این زمین خرج کنم و در پایان ده سال آن را به متولّی وقف تحویل دهم، بلکه منظور این بوده که اگر این جانب نتوانستم در این محل به کارم ادامه دهم، آن را به دیگری واگذار نمایم و مبالغ خرج شده را از فرد ثالث بگیرم و با متولّی وقف کاری نداشته باشم. این نکته به نحوی در بند آخر قرارداد فی مابین در جمله «و این قرارداد در حقیقت هیچ گونه رسمیتی ندارد و در حکم اعلام و تفهیم وقف بودن زمین به آقای … می‌باشد» منعکس است و این جانب تاکنون فقط اجاره زمین موقوفه را پرداخت کرده‌ام. چون ساختمان را متعلق به خود می‌دانم و در این رابطه هیچ گونه اختلافی بین این جانب و متولی وقف وجود نداشته است؛ زیرا در قرارداد تأکید بر پرداخت اجاره زمین شده نه ساختمان. اما اداره اوقاف مدعیست که این ساختمان متعلق به وقف است؛ حکم شرعی را بیان نمایید.

اگر در ساختن ساختمان اجازه داشته است، قیمت ساختمان را حق دارد و باید پول آن ساختمان را به او بدهند با فرض این که در قرارداد صحبتی از ملکیت آن نبوده است.منبع: استفتائات از محضر حضرت آیت‌الله العظمی بهجت (دوره 4 جلدی)، ناشر: دفتر حضرت آیت‌الله العظمی محمدتقی بهجت، قم، 1386. .

راسخون

مرجع:

ایجاد شده در سه روز پیش

لینک کوتاه