آثار دعا در زندگی دنیوی و اخروی چیست؟

دعا همان عبادت و مغز آن است الدعاء مخ العبادة و آثار آن نیز همان آثار عبادت است. بعضی از این آثار عبارت است از:1. دعا روح استکبار و تکبر را می میراند؛ 2. دعا استقلال نبخشیدن به اسباب عادی و التفات به مسبّب الاسباب است؛ 3. دعا و اعتقاد به آن، انسان را برای وصول به نتیجه امیدوار می سازد؛4. دعا، روح را تقویت و عزم را جزم می کند؛ 5. دعا آرامش بخش می باشد؛6. در روایتی، دعا جزء قدر الهی و در سلسله اسباب وجودی تحقق یک چیز دانسته شده است؛ از این رو چه بسا سرنوشت زندگی را رقم می زند. (ر.ک: تفسیرالمیزان، ج 2، ص 41، آیه 186 بقره). این روایت نکته مهمی را به ما می فهماند که دعا یک تلقین صرف نیست که با این تلقین، دعاکننده فقط نسبت به وصول نتیجه امیدوار شود، یا فقط یک آرامش توهّمی بگیرد؛ بلکه تلقین واقعیتی است که مشکلات شدید را حل نموده و از اسباب عادی و طبیعی قوی تر عمل می کند. کسانی که خود این را تجربه کرده یا تجربه دیگران را دیده اند، دعا را تلقین بی واقعیت نمی بینند. گرچه خاصیت آن تلقینی را هم که روان شناسان در بعضی از مشکلات روانی سفارش کرده اند دارا می باشد. 7. دعا انسان را با زمزمه های اهل دل، مأنوس می کند و کم کم انسان را به سمت اهداف متعالی، سوق می دهد. .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه