آیا درست است شخص به خود در مقابل خدا و یا ائمه اطهار(ع) لقب سگ و یا چیزهای دیگر دهد؟ مثلا بگوید خدایا من سگ گنهکار تو هستم و یا در مقابل ائمه اطهار(ع) بگوید من سگ درگاه تو هستم و امثال اینها. آیا درست است یا خیر؟

در پاسخ به این پرسش به چند نکته توجه نمایید : 1-انسان مومن عزیز است و خداوند مومن را عزیز شمرده است : َّ وَ لِلَّهِ الْعِزَّةُ وَ لِرَسُولِهِ وَ لِلْمُؤْمِنِینَ وَ لکِنَّ الْمُنافِقِینَ لا یَعْلَمُون ( منافقون -8)2- هر کاری که موجب وهن مومن وبی اعتباری و خواری و ذلت او گردد حرام و غیر جایز است و شایسته مومنی که خدا به او عزت بخشیده نمی باشد .3- شرف مومن درکوچکی و انکسار و تذلل او در پیشگاه خداوند است و همه بزرگی و شکوه و عظمت و عزت مومن در خواری و تضرع و تذلل او در برابر خداوند است و چون انبیا و اولیا بیش از همه انسان ها در پیشگاه خداوند شکستگی و تواضع و خشوع را دارند مقامشان از همه انسان ها بالاتر و عالی تر است . 4-در سخنان و کلمات اولیای الهی که مقتدا و اسوه ما در زندگی هستند و روش و منش و سنت و اخلاق و افعال و اقوال آنها راهنما و الگوی ما است تعابیری که نامناسب باشد و مثلا خود را حیوانی مانند سگ و امثال آن در بارگاه الهی معرفی کنند دیده نمی شود و اگر چنین تعایری مناسب و شایسته بود آنها با این همه خضوع و تذلل در برابر حق تعالی از بیان آن خود داری نمی کردند . 5- در دعاها و احادیث معصومین -ع- کلماتی که برنهایت انکسار و تواضع دلالت دارد کم نیست . در مناجات شعبانیه و دعای ابو حمزه ثمالی ودعای عرفه سید الشهدا-ع-وامثال اینها از این کلمات و تعبیرات فراوان است و با وجود آنها نیازی به این تعبیرات موهن و نامناسب نیست . به چند نمونه از این تعبیرات اشاره می شود : الف- الهی منی ما یلیق بلومی و منک ما یلیق بکرمک ( دعای عرفه )ب- الهی انا عبدک الضعیف المذنب و مملوکک المنیب ........( مناجات شعبانیه )ج- و ما انا یا سیدی و ما خطری ....( دعای ابو حمزه)د- الهی انا اقل الاقلین و اذل الا ذلین ........( صحیفه سجادیه ) .

پرسمان دانشگاهیان

مرجع:

ایجاد شده در 1401/03/25

لینک کوتاه