برخی دستاوردهای علمی با تفاسیر دینی ناسازگار است. اسلام چگونه این دو را با یکدیگر هماهنگ می‌کند؟

بحث تعارض علم و دین یک بحث وارداتی و در مورد دین مسیحیت است؛ اما در دین مبین اسلامی برای حل این شبهه باید نکاتی را در نظر گرفت:در برداشت از متون دینی باید به مقیدات و مخصص‌های(دلیل‌هایی که به منزله‌ی قید برای دلیل‌های مطلق و یا خاص برای دلیل‌های عام هستند) آن توجه کرد تا مطلبی را به طور عموم به دین نسبت ندهیم، و بعد معلوم شود علم با عمومیت آن مخالف است، بلکه در استفاده از آیات و روایات باید دقت و تفحص به خرج داد.عقل در اسلام حجت خداوند است و اگر دانشی نظریه‌ای را به طور برهانی و قطعی به اثبات رساند، مورد قبول دین قرار می‌گیرد و جزء مقیدات و مخصصات لبی(غیر لفظی) آیات و روایات واقع می‌شود.در مسئله‌ی تعارض نباید علل معنوی که در متون دینی برای بعضی از پدیده‌ها ذکر شده است، با علل مادی خلط شود.در برخورد با کشفیات علمی و نظریه‌ها باید بین تئوری و فرضیه و حتی نظریه‌هایی که هنوز در تمام فرض‌ها اثبات نشده، با نظریه‌ای که در تمام فرض‌ها به اثبات رسیده و به صورت قانون در آمده، فرق گذاشت؛ زیرا نظریه‌هایی که دائم در حال تغییر و تحول‌اند نمی‌توانند با گزینه‌های دینی که ثابت و پایدارند تعارضی داشته باشند؛ لذا در برخورد با نتایج علمی باید دقت کرد و امور غیر قطعی و غیر برهانی را برهانی و قطعی فرض نکرد.اگر نکات بالا در نظر گرفته شود روشن خواهد شد که هیچ تعارض و تضادی بین علم و دین وجود ندارد. .

اسلام کوئست

مرجع:

ایجاد شده در 1400/12/23

لینک کوتاه