آيا از نظر اسلام با عقد بین دختر و پسر رابطه‌ی خواهری و برادری ایجاد می شود که بتوانند با هم زندگی کنند و نتوانند باهم ازدواج کنند؟

از نظر دین مقدس اسلام محرمیت از سه راه حاصل می شود: 1. ولادت که از آن به ارتباط نسبی تعبیر می شود و پدر، مادر، برادر، خواهر، پسر، دختر، عمو، عمه، دایی، خاله، دختر و پسر برادر و خواهر، از این طریق محرم می شوند. و باید توجه داشت که منظور از پدر و مادر فقط آن مرد و زنی که انسان از او بلاواسطه متولد می شود نیست بلکه جد و جده، و پدر و مادر جد و جده و مانند آن ها را نیز شامل می شود و هم چنین پسران و دختران پس و و فرزندان آنها را نیز در بر می گیرد. 2. شیرخوارگی که از آن به ارتباط رضاعی تعبیر می شود با شرایط خاصی که برای آن ذکر شده موجب محرمیت می گردد. 3. با ازدواج دائم و موقت که از آن به ارتباط سببی تعبیر می گرد نیز در برخی موارد محرمیت حاصل می‌شود. در اسلام غیر از این سه راه دیگری برای محرمیت وجود ندارد و اموری مانند صیغه خواهر برادری، فرزندخواندگی، نامزدی در اسلام مشروعیت ندارند و اگر با این امور محرمیت ایجاد نمی شود. در ادیان دیگر نیز چنین قانون و قاعده‌ای وجود ندارد که بین دختر و پسر رابطه برادری و خواهری را به وجود بیاورد. ذکر این نکته لازم است که در اسلام در اعمال عید غدیر مستحب است که مومنین با یکدیگر عقد اخوت و صیغه برادری بخوانند و بعد از آن تمام حقوق برادری را از یکدیگر غیر از دعا و زیارت ساقط نمایند. این عقد به منظور نوعی ایجاد الفت و صمیمیت واقع می شود و احکام خاص برادری را مثل ارث و احکام دیگر را مثل محرمیت صله رحم بر آن مترتب نمی گردد. .

مرجع:

ایجاد شده در 1400/10/19

لینک کوتاه