احادیث زیر در چه منابعی آمده‌اند:1. «من مات و لم یعرف امام زمانه مات میتة جاهلیة»؛2. «من مات و لیس فی عنقه بیعة مات میتة جاهلیة»؛3. «من مات بلا امام مات میتة جاهلیة»؛

در ارتباط با موضوع پرسش باید گفت؛ روایاتی پیرامون ضرورت شناخت امام در منابع روایی فریقین نقل شده است؛[1] و به عبارتی مورد پذیرش تمام مسلمانان‌ بوده[2] و از چنان تواتری برخوردار است که در اصل آن نمی‌توان تردید کرد، با این توضیح که شیعیان آن‌را به ضرورت بیعت با امام معصوم(ع) دانسته، اما برخی از اهل‌سنت، دایره آن‌را گسترش داده و این روایات را شامل افراد غیر معصوم نیز می‌دانند.برخی از این روایات عبارت‌اند از:1. «مَنْ‏ مَاتَ‏ وَ لَمْ یَعْرِفْ إِمَامَ‏ زَمَانِهِ‏ مَاتَ مِیتَةً جَاهِلِیَّةً»؛[3] هر کس امام زمانش را نشناسد و در همان حال بمیرد، به مرگ جاهلى مرده است‏.2. «مَن ماتَ و لَیسَ فى عُنُقِهِ بَیعَةٌ، ماتَ میتَةً جاهِلِیَّةً»؛[4] کسى که بمیرد و در گردن او بیعتى نباشد، به مرگ جاهلى مرده است. در این حدیث که از طریق اهل‌سنت از عبدالله بن عمر نقل شده، لفظ «امام» وجود ندارد. اما در منابع شیعه، همین عبارت، با لفظ «امام» نقل شده است.[5]3. «مَن مات بِغَیرِ إمامٍ ماتَ میتَةً جاهِلِیَّة»؛[6] هر کس بدون داشتن امام بمیرد، به مرگ جاهلى مرده است. .

اسلام کوئست

مرجع:

ایجاد شده در 1400/12/23

لینک کوتاه