از آیات 7و 8 سوره کهف: «إِنَّا جَعَلْنا ما عَلَى الْأَرْضِ زینَةً لَها لِنَبْلُوَهُمْ أَیُّهُمْ أَحْسَنُ عَمَلاً *وَ إِنَّا لَجاعِلُونَ ما عَلَیْها صَعیداً جُرُزاً»؛ در باره حقیقت حیات و زندگی انسان در روی زمین چه استفاده‌ای می‌توان کرد؟

این آیات، از ناپایدارى دنیا و سرانجامى که همه موجودات خواهند داشت، و این‌که این جهان براى آزمایش مردم است، خبر مى‌‏دهد. و یادآور می‌شود، آنچه را که در زمین است مایه آرامش و زینت آن قرار دادیم؛ تا انسان‌‏ها مورد آزمایش قرار گیرند، و مشخص شود کدامشان از نظر عمل نیکوکارترند.آنچه از این آیات می‌‌توان آموخت آن است که تمام موجودات بر روى زمین از درختان، میوه‌ها، گیاهان، کوه‌‏ها، دریاها، حیوانات، ثروت‌‏ها، فرزندان و سایر پدیده‌‏هایى که در آن است، همگى زینت زمین و براى راحتى، خوشى و لذّت بردن انسان آفریده شده است، ولى انسان نباید خود را اسیر آنها سازد و آنها دامى براى او باشند، بلکه باید در عین برخوردارى از نعمتهای دنیا، آنها را وسیله‌‏اى براى انجام کارهاى شایسته و جلب رضایت خدا قرار دهد.دنیا با تمام فریبندگى‌هایش پایدار نخواهد بود و سرانجام به پایان خواهد رسید، آنچه مى‌‏ماند ایمان و عمل نیکو است که در جهان دیگر که جهان ابدى است، سعادت و خوشى انسان را تأمین خواهد کرد. .

اسلام کوئست

مرجع:

ایجاد شده در 1400/12/23

لینک کوتاه